Eren Çiçek Şiirleri - Şair Eren Çiçek

Helal süt içirelim onlara da
Ücretsiz
Bedavaya

Kokun burnuma değdiğinde
Başım dönerdi
Önünde diz çökerdim
Sonra sarılıp birbirimize
Ağlardık

ne kadar çok yaşadıysam
o kadar çok şiir yazdım
ne zaman öleceksem
o vakit şair diyecekler
ben aslında hiç şiir yazmadım
onlar benim günahlarımdır

içimdeki balığı tutmaya çalışan avareyi ucuna dişi bir insan taktığım kanca ile yakaladığımda sen istersen yüzmesini biliyor ol ben ellerini mavi ile bağladığım gözlerinde dalgalandığım saçlarına yuva yaptığım deniz kuşu ile uçacağım sesini duymakta geç kaldığım deniz kabuklarının gölgesinde uzanacağım üzerine kan damlamış yamalı bir bezin sıcaklığında ya da beni kendisine aşık eden baharın en anlamlı yağmurunda üzerimi örten toprağın ıslak kokusunda en sonunda her şeyin ve herkesin bittiği yerdeyim

Hiçbir farkım kalmadı Pazartesi'den
Ne de Salı'dan
Hiçbir farkım kalmadı yalnızlıktan
Ne de yokluğundan
Hiçbir farkım kalmadı geceden

beni terk etmeden önce
hoşçakal demeliydim ona
ama yine de bir elveda diyemedi o
öyleyse hoşçakal diyorum sana
hoşçakal

hurdacının torpidosunda masmavi mandallar

sürdüğü kamyonet de hurda sanki

lastikleri soyulmuş

Herkes şiir okusun diye
İçi boş bir şiir yazdım
Boş baklava oluyor da
Boş şiir neden olmasın

Aslında bu şiir o kadar da boş değil

ben ne hayaller kurdum
yeleği sırtında
ne ateşler yaktım üşümesin diye
ne düşler kurdum geleceğim için
ne oldu onlara
yaktığım ateş neden söndü

ıhlamurlar yere düşerken

kokun sarkar burnumdan

gözlerin çarpar rüyalarıma