Maziyi anıp ta içelim bu gece,
Hem de öyle densiz içelim ki,
Kadehler bile sarhoş olsun sarhoşluğumuzda,
Meze yapalım eski günleri,
Bu gecenin hatırına,
Gecenin karanlığında kıralım kadehleri,
Ten tene kilit, ten tene anahtar
Dil bir düğümü çözerken birini bağlar
Dudak hem gardiyandır mahkumuna,
Hem de kendi celladına ağlar
Ten tene ateş, ten tene su
Kolay mı sanıyorsun, her ayak sesinde
Yüreğin parça-parça olmak
Kolay mı sanıyorsun, her kapı çalındığında
Senin olduğunu ummak
Karanlık yüzler gördüm, birde sabahı
Sabahları karanlık yüzler gördüm
Birde karanlık yüzlerde sabahı
Geceler duman duman
Yaşarım talan viran
O deli hatırandan
Kaçarım zaman zaman
Geceler kan revan
Hüzün sessiz-sessiz yürür şehrimde
Mesaisi bitmiş memur edasıyla silinir güneş
Başlar kendi başına kalanların öyküsü
Yaşamak değil bu bir intihar türküsü
Kapanan kapılar dünyanın sınırı olur
Alınır raflardan acılar, görünen bir yere konur
Susma konuş,
Ben senin sesine hasret kalacağım
Sen başka seslerin esaretinde yaşarken
Susma konuş,
Ben senin sesine susayacağım yanarken sessizlikle
Sen başka seslerin himayesinde
Sardı ruhumu ızdırabın alevi
Öyle kala kaldım pencerelerde
Yandı gönlümün en ücra köşesi
Daldığım düşüncelerde
Feryat edecek derman kalmadı
Kuşlar uçuşur akşam üstleri
Pervasızca kızıl gökyüzünde
Geceye gömülür bakışlarım
Son kanat sesiyle
Sarhoş eder bu vakitler insanı
Su bile içse yalnızlık kadehiyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!