Her liman bir gemiden arda kalandır
Başkalarına
Ve her liman bir gemidir
Başka gemilerin liman oluşuna
Sonbahar ayrılık mevsimi dedin
Yaprakları döktün giderken
Kıştır bunun sonu dedin
Baharı, yazı sildin giderken
Hep eksik kalır bir yanım kapına gelince
Anlatmak zor zanaat biliyor musun
Giderilmiyor kusur elin değmeyince
Bir kez olsun söylemeden anlıyor musun
Gidiyorum bir yanımı seninle bırakıp
Bir daha tamamlanır mı diğer yarım
Bilmiyorum...
Ama gidiyorum işte
Bir yanımı seninle bırakıp,
Çekilesi değil ölesi bir ayrılık bu
Her ilkbahar başında göçmen kuşlar gelir,
Gurbetten, gurbete,
Yorgundurlar, kaygısızdır hepsi,
Seyrine dalarım geçişlerinin,
Bir haber beklerim,
Lâkin beyhudedir bekleyişim,
Zehirli bir bakışını bırak
Al götür içinde sen olan günleri
Yaşanmaz bir ömür saadet umularak
Söyle neyleyim; içinde yalnız ben olmayan gözleri
Beni bırak bana,
Tut götür içimde ölmeyen seni
Gönlünü yağmurda yıkardı kirlendiği vakit
İki gözde biriken bulutların sağanağıydı o…
Duruşu ne kaldı, ne de git
Gider kalırdı tenhasında düşlerinin
Rüzgarlarla getirdiğin bulut mu elindeki
Yine ağlayarak mı doğacak sonbahar güneşi
Söyle yar, neden?
Temmuz ortasında, Aralık endişesi
Unutma fırtına koptuğunda batar gemi
Ve kurşun çıktığında namludan, bilmez vuracağı hedefi
Sararıyor perdelerde gün yanığı
Kızıla dönüyor ömrün ufku da
Kanat çırpma mesafesi kadar uzağı
Getiriyor kapatınca gözlerim hülyalarıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!