Erdal Tuna Şiirleri - Şair Erdal Tuna

DUR DİYEMEM Kİ

Gençliğim geçmişinin zindanında esirdi
Duymadığın intizarım, inleyen sesimdi
Düşmanım olsa bir tas su verirdi
Kırdığın gönlümü al diyemem ki

Başka bir nefessin sen soluğumda
Bilmedik bir ateşsin hiç yanmadığım
Tatmadık bir lezzetsin damağımda
Söylenmedik şiirsin hiç yazmadığım.

Ayrı bir renksin gökkuşağımda

Ateş iki yerde yanmaz
Kıvılcımı bir ise
Sevene doyum olmaz
Yürekten sever ise
Ömür yalnız yaşanmaz
Sevilen sever ise

Ölüm var elbet serde, sevda gibi
Kalbimi nasıl aldınsa
Canımı da sen al ellerinle
Kör bir kurşuna bırakma
Yada nabzımın azaldığı bir gece
Azrail’e bırakma ne olur

Ömrüm senin olsun, mutluluklarım senin
Dudaklarımdaki bir parça tebessümü alma
Birde dokunmayacaksan tenime,
Çocukça rüyalar gördüğüm uykularımı elleme

Eskici ne alır
Ablamdan kalma sarı bisikletimi
Eskici ne alır
Babamın sattığı üç tekerli yüreğimi

Bahtsız dilencinin beş kuruşu gibisin
Verip ekmek mi alsın
Alıp koynuna yatsın mı?

Bir duruşun vardı, yıllanmış şarap gibi
Lakin şişede durduğun gibi durmazdın soyunduğunda
Bense sarhoş her yudumda
Bir bakışın vardı, namluda barut kokusu gibi
Üstelik öldürmezdin vurduğunda
Sürüneyim diye...

Ya kov acılarını
Ya beni de sığdır karanlığına
Ama böyle öpüp-öpüp avuçlarını;
Yalnızlığını üfleme bana...

Yıllardır beklenen bir vakit var ki
Açardı dallarım sen gelmesen de
Geçti faslı bahar artık beyhude
Derdimin dermanı olsan da gelme

Vuslata çıkmayan yollarım gibi