İçindeki dipsiz kuyudan şiir
Çıkarmak nasıl da zor oluyormuş
Yaşadıysan eğer keramet sihir…
Dökülür candan bir damla varoluş
Söküldükçe taşlar yosun tutmuş
Eskiden ne güzel şiirler yazardım
Adrenalini bol ritimli mi ritimli
Sonra nedense heceye daldım
Bir süre kurtaramadım kendimi
Ben mi değiştim hiç bilemedim
Şiirin anlaşılmazı yeğdir benim için
Bir muamma olmalı merak uyandırmalı
Anlamı çok olmalı okuyan herkes için
Sarıp sarmalamalı heyecanlandırmalı
Karanlıkta ayak seslerinden tanınmalı
Tuhaf gelmiyor artık bana
Ihlamur ağaçlarından düşen
Gün yağmurlarının heyulası
Ömrün en vehim kıstağında
Anımsanan
Habis bir urun ilk tanısı
Sonbahardı, kırıldı kolum kanadım,
Sen gelmez oldun tükendi umudum.
Nice baharlar geçti kalmadı takatim,
Göçmen kuşlardan haberin sordum.
Bilmem hangi mevsim kavuşturur seni,
Hayat dediğimiz şey
Meğer ne kadar boşmuş
Sensiz anlamsız her şey
Gönlüm senle doluymuş
Bu hasret dayanılmaz
Yaşam ölüme giden yoldur
Sonsuzda kesişir bu varsayım
Ölüm yaşama eğreti durur
Dinle kozası yırtılan tırtılın sesini
Bilmezden gelir kelebek olunca
Sar beni kollarına
Rüyadan uyanayım
Gül saçtım yollarına
Kokunla can bulayım
Bakışın şimşek gibi
Bana bir haller oldu
Kapıldım girdabına
Bakışların yol oldu
Gönlümün mihrabına
Bundan sonrası: umut
Sanma ki unutulur
Kalpte hicran yarası
Elbet karşılık bulur
Yedi kat gök arası
Olmayınca olmuyor
ŞİİRLERİNİZİ TAKİP EDİYORUM.BENİ EN ÇOK ETKİLEYEN YANI YAŞANMIŞLIK DUYGUSUNU HİSSETTİRMENİZ.TEBRİKLER.SAYGILARIMLA