Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Acı yüklü omuzlarım ağır,
Merhem bulunmaz yaralarıma.
Yardan ırak yaşıyorum amma,
Çekilmiyor böyle bin bir kahır.

İsyan edemem ruhum darılır,

Anlamsız bir bahane aşkımızı öldürdü,
O güzel günlerimiz nasıl da kısa sürdü.
Acısını duyarız hayat boyu şüphesiz;
Belki uzun sürerdi kalbimizde büyürdü.

Şimdi iyi mi oldu hepsi sararıp soldu,

Aşk yaralı,
Sen yaralı,
Ben sevdalı.

Böyle mi bitecekti hayat kavgası;
O kavga bizi uçuruma yuvarladı,

Şiir defterin başucunda olsun.
Yazmak nefes almak gibi senin için;
Her an her şey yazabilirsin.
‘Esin perileri gelince’ deme sakın,
İlham, bekleyene gelir.
Yüreğin hep şiirle dolsun…

Sıradan bir gün, yaşam devam etmekte;
Zavallı biri hariç -vay gidenin haline-
Küçük bir parantezdi o kapandı sessizce,
Kıyamet koptu sanki duyamadık iyice…

Sonsuz gerçeğin hazin öyküsüdür her biri,

Tanrıdan tek dileğim
Seninle mutluluktu
Tozpembe hayallerim
Ürkek kuş gibi uçtu

Kırık dökük anılar

Gecenin ıslak ışıkları altında,
Yürüyorum adım adım,
Aklımda hep sen varsın…
Yel oldun şimdi denizlerin ufkunda,
Issız şafaklarda kayboldun…

Beyaz kanatlı kuşlarım havalandı bak,
İlkbaharın çekim alanlarına.
Terk edilen diyarlar uzaklarda kaldı,
Umut dökülüştü göç yollarına.

Çer çöp kurulan o yüksek yuvaları,

Ruhunu karanlıklarından çıkarmalısın;
Gün ışığında sorgulamalısın kendini…
Bu kaçıncı aldanış biliyor musun söyle!
Yine anlatamadın doğru dürüst kendini.

Duygular düşüncelerin önüne geçince;

Anlamsız bir bahane aşkımızı öldürdü,
O güzel günlerimiz nasıl da kısa sürdü.
Acısını duyarız hayat boyu şüphesiz;
Belki uzun sürerdi kalbimizde büyürdü.

Şimdi iyi mi oldu hepsi sararıp soldu,