Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Her sabah şiirle uyanır, tezgâhımı açarım,
Bencileyin, sanatımı icra etmeye başlarım.
Elimin altında kelimeler, kitaplarım;
Mutlu olurum şekillendikçe yapıtım.

Dost şairler neler yazmış bakarım,

Bana şair dedirten
En güzel şiirlerimin
İlhamı sensin
Sebebi sensin

Çünkü ben seni;

En mühim olanı her zaman
Şairin kim olduğu değil
Şiire katkısıdır Asıl olan
Süslü püslü mısralar değil
İçten nakşedilen duygular
Acıyla depreşen sorgular

Bu ne hazin sessizlik
Bu ne telaş
Abartmayın
Kokmayın
O yokken vardım
O varken yokum işte

Ağır ağır yaklaşıyor sonbahar
Geçen yılları unutturup geliyor
Kimileri hasret çekiyor
Kiminin beklentisi ilkbahar

Puslu hava içinde saklı yar

Tek kişilik beyin fırtınası
Evrende kayıp bir yağmur damlası
Dal uçlarında,saçakta
Çiselerken camda
Oluktan düştü
Gözyaşı ile süzüldü

Mutluluk ve hüzün köşe kapmaca
oynuyor içimizde
sobe diyen kazanaıyor muzipçe
mutluluğu kaybetme telaşıyla
mutsuzluğu sobeleyememek niye
Eğer mutluluk dengede kalabilme başarısı ise

Nasıl geçtiydik o granit kayalar arasından
Temmuz güneşinin yaz/avaz kızgınlığıyla
Apansız uçurumdan sarkan ölgün deniz
Mavi/Yeşil gözerimi uzaklaşırken sonsuza

Özgürlük türküleri söylerken kahkahayla

Her şey birbiriyle bağlantılı
Nefes almak düş kurmak yaşamak
Doğa ile iç içe var olmak
Aşk yanıltıcı bazen saplantı

Ayrıştırmak gerekirse eğer

Kanımızı kaynatan ah şu yazlar,
Gönlümüzden silinmez izi.
Soğuk kışlarda en titrek akşamlar,
İçin/ için ısıtır düşlerimizi…

Sere serpe uzanılan kumsallar,