Haram Seni Yemeden Kendine Gel
Neden Haram yer insan?
Oysa haram yer insanı derinden derine.
Kul hakkı diye bir şey bilene.
İşte Hayat
Gülmek, ağlamakmış bazen,
Göz yaşı sevgiden de ötede bir şey…
Duyguların ağırlığıdır yaşam.
Uzadıkça ömür,
Kahraman Çocuk
Çocuk düşer, kalkar
Ağlar, oynar, büyür!
Annemin kucağında
Her şey çok kolaydı.
Karınca
Ağırlığının elli katı kaldırırmış karınca.
Şaşırdım kaldım bu hikmeti duyunca.
Okumayı, okutmayı, geçmişi unutunca,
Bilmez olduk bilecek ne varsa.
UMUTLARIN ÖYKÜSÜ
Küçücük umutlarını, avuçlarında büyütüyordu.
Gelecek maziye hayran, bugün de yarına.
Traktör harmanda umutları pekiştiriyor.
Ve beklenen an, hasat zamanı
Tam bir yıl çalışılır,
Tebessümleri Kirlettiler Maskeyle
Gönlümü esir alan aşk,
Yârdan ayrı hasrete gebe,
Anadolu boyunca uzanan yollar.
Benzer gül kokan aşka.
ŞAFAK BİTMİYOR ANNE
Bitmiyor zaman, tükenmiyor saatler anne.
Şafak azaldıkça, dertler çoğalıyor.
Hatıralar yeniden canlanıyor,
Karamsarlık yaşam şekli oluyor anne!
İNSAN
İnsan üç beş damla su,
Ve bir avuç toprak,
Güldü, ağladı hiç durmadı insan.
Tek derdi yaşamaktı, yaşadı insan.
BİR ŞEKERE DEĞİŞTİ…
İlk gün çekingen tavırlarla yaklaşırsınız,
Öğretmenim demekten utanırsınız.
Koşar, oynar gülersiniz mutluluktan.
Bazen bir şekere, geleceği değişirsiniz.
BİR KEZ YAŞAMAK ÖLÜMÜ
Karamsarlığı bin kere yazmaktır,
Bir kez ölümü yaşamak.
Açmayan, açıp da solan çiçekleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!