DEĞİŞTİKÇE…
İsyan etmek…Kime?
Boşlukta asılı kalan bir gelecek,
Umutsuzluk, bunalım niçin, niye?
Neden gülmezler insanlar doyasıya,
Dört Mevsimlik Aşklar
Kimi zaman,
Yağmurlar hüzün yüklüydü.
Ayrılıklar sevmişti hüznü.
Her mevsim aşk vardı yaşanacak,
Dün Ne Düşündüm?
Biliyor musun dün ne düşündüm?
Duvarda bir sinek ölmüş.
Nasıl silsem de sinek bir daha ölmese;
Eski olan sadece zaman aslında,
Yıllar önce bugün diye yaşanmıştı yaşadıklarımız
Şimdi geçmiş zaman diyoruz.
Koştuk, zıpladık çocukça şeyler yaptık,
İp atladık, top oynadık sonra yorulduk yemek yerken uyukladık.
Çocukluğumuz
Bir şekerin gözünüzde çooook büyüdüğü zamanlardı
Top oynar, tahtadan oyuncaklar yapardık.
Tabiat cömertçe sunardı bize her türlü malzemeyi
Söğütten düdük, çam kabuğundan tekerlek yapardık.
Geçmiş Zaman Gibi Bir Şey: Oyuncak Zamanı
Bütün çocuklara…
Bir oyuncağa hayatı değişir.
Oyuncak başını döndürür.
Haram Seni Yemeden Kendine Gel
Neden Haram yer insan?
Oysa haram yer insanı derinden derine.
Kul hakkı diye bir şey bilene.
İşte Hayat
Gülmek, ağlamakmış bazen,
Göz yaşı sevgiden de ötede bir şey…
Duyguların ağırlığıdır yaşam.
Uzadıkça ömür,
Karınca
Ağırlığının elli katı kaldırırmış karınca.
Şaşırdım kaldım bu hikmeti duyunca.
Okumayı, okutmayı, geçmişi unutunca,
Bilmez olduk bilecek ne varsa.
Kahraman Çocuk
Çocuk düşer, kalkar
Ağlar, oynar, büyür!
Annemin kucağında
Her şey çok kolaydı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!