Elife Ergan Şiirleri - Şair Elife Ergan

Gizem,
Olabildiğince gerçekti renksiz bezgindi
Tuhaf değildi
İlk kez emanet bırakışıydı

Düşleri geceye serzenişiyle

Gece söz verdi yorgan döşek
Çiy tanesi aşkı söyler serenat
Biz bize gerek bir de aşk
Mekânı yer, rızası gök

Gelincik çiçeği şiir gibi bakan

Bakir ormanlarda arar sorar
Çift başlı kartallar olur mu olur
Kayaların başında
Şahika olur

Ceylan gözlüsüydü

Benim sende yüreğim var
Ankara.....
Umut kuşlarımın gri şehri
Yarınlarımın mavi gülü sende

Karanlığın yok olduğu gece

Yerin göğün hâkimiyeti sende!
Söyle gökyüzü doğru söyle?
Neden bana dargınsın?
Sorguya suale gerek yok, yeryüzü senin!
Ay nerede?..

Çığlıklar ok olur
Göktaşı düşüren sesini özlemişim
Yedinci kattan aşağı
Sarmal sarmaşık ruhla sevişen

Yukarılar çok güzel

Rahime Kadın Ana
Vatanın karanlığı yürek yarası
Çatar kaşlarını batan güne güneşe
Sığmaz, sığınamaz evin direğine
Erkek heybetli Rahime kadın ana

Gülücükleri güneşine gönderen
Aşkım benim, yanlış yok
Bizde sadece aşk var
Bu kadar geç kalmazdın?

Yetersiz kalıyor bazen

Kutsal toprak saçılmış ay gülsün diye
Dizinde uyuyan yıldızlar niye bu kadar çok?
Gamzesinde yer açarsın kıyıya vurur
Semanın kalbinde umudun ateşi yanar

Ellerim kır çiçeği uzatır koklar

Zaman zaman tazesinden ateşi yaktığım da olurdu hiç olmaz değil
Hani külsüz kızıl alevinde közünde pişerdi çayımız
Güzellik ister sevgiyle içilmeyi bekleyen
Ve arı suyun kavruk sesine ses verdim

Zamansız gelecek biliyorum dosta göre olsun