Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Hasretini, hem allayıp hem pullayıp
Geçmez akça, on paraya satamadım.
Dik dik baktı, gözlerimin ta... içine,
Çarşı- Pazar, bir tezgaha katamadım.

Aynaya baktım:Traşım gelmiş...
Gözlerimdeki korkuyu hiç beğenmedim...
Yüzüm de,dönmüş tersine...
Sağ gözüm solda,sol gözüm sağda...
Picasso’ya hak verdim,bir kez daha...

Giderek çok şeyde benzedim sana
Vefasız olmayı senden öğrendim
Artık bir el gibi, davranma bana
Hayırsız olmayı senden öğrendim

Düşerken aşkının ateşi cana

Rüzgar söyler türkünü
Hazanda bir gül ölür.

Gönüle bakış değer
O anda bir gül ölür.

Dişlerini geçirmiş cılız derime zaman
Yırtıcı pençeleri paralamış tenimi
Geç kalmışım kısaca ben farkına varmadan
Yarım kalan işlerde unuttum ellerimi

Her şeyi kıran zaman… olarak: bir büyük top,

Mucize: sensiz yaşamam...
Kollarımda sen olmadan...
Saçlarının büyülü karanlığı,
Ellerinin yorgun beyazlığı...
Bütün çizgilerini, unutmadan...

En kötü yürekli bir masal kahramanıydı bence
Bir kaşık suda boğasım gelir.
Ne eziyetler eder kadınlarına…
Kırk odayı dar getirir.
Türlü işkenceler mucidi,
Nefesi ölüm kokan katil

Gönlüm, gözyaşlarıma bıraktığım bir gemi.
Ayrılık rüzgârının doldurduğu yelkenli…
Gövdesine tırmanan dalgalar isyan kokar
Hüzün, gönül tasımda, tortulaşmış ve demli.
Düşlerim suya düşer, aklım sana demirli.

Biraz önce doludizgin giden bir
Atlıkarınca değil miydi
Çocukluğumuza...

Ben hiç sirklere gitmeyi sevmezdim
Hayvanlara eziyet ediliyormuş gibi gelirdi bana

Toprağa benzetti kendini
Tohuma kucak açtı

Kar gibi örtündü yorganı
Eridi bahar deseni çarşafta