Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Deniz yüzeyi uzaktan elmas ışıltılarla bezenmiş, yansıyor gözlerime,
Deniz mi dağa, dağ mı denize…
-Kamaşma gözümü alıyor ama-
Zümrütten tepeler maviye kavuşuyor.

Bir sis bulutu ufku saklamak telaşında düşürüyor omuzlarından tülünü.

Kırkikindiler yağardı…toprağım çöl…
mevsimsiz açardım, yediverene…
kaptırırdım gönlümü, henüz toydum…
kanayan bir yara gibi bıçaklanmaya hazır
sığırcık kuşları gibi… gülüverene…

Beni,kör bir testereyle kesiyorlar...
Geceleri...
Boğazıma kanlı urgan vuruyorlar.
Serçe parmak kalınlığında umutlarımı,
Bütün umutlarımı kırıyorlar...

Dalgın bir su…uyur…
Çelik ray, ışık kılıçları uzatır
Gece…servilerin gölgesini kaybeder
Ayrılığı koşar ölümcül arabasına saatler…
Getirir,dalgalarını ayaklarına serer bir deniz
Bir sihirbaz tüm sevdiklerinizi kaybeder…

Beni geçebilir mi büyüttüğüm gölgeler

Kendime bastığım çokça olmuştur
Acı bile hissetmedim ne tuhaf
Dönüp kaldırmadım bile
Kaldırıma serili beni…

Yırtıcı bir karanlık eritiyor
Gözlerimin, gözlerimin akını
Hoyrat bir hayat yoruyor beni
Ağaçlar yüzümü tırmalıyor yokuş yukarı
Bulutları asılı gökyüzünün kuşları göçmen

Ayrılığın kuytulara tuzak kurduğu zaman,
Gelme sakın, atılmış pusular hayli yaman,
Alevin oynaştığı, yalımlanmış akşamdan,
Rüzgarın dolaştığı, küller kalmıştır çoktan.

Sağır sultan bile duydu
Ayyuka çıktı sevdamız
Söylediğim işte buydu
Ayyuka çıktı sevdamız

Esen rüzgarla savruldu

Gökyüzünün bir köşesinde
Kanat çırpar umutlarım
Uçarım sana nehirler üzerinden.
Bakarım, sen çaresiz değilsin benim gibi.

Tekdüze yaşantımın

Yerinde olmak istemezdim Paul'un (*)
En zor kararı vermek herhalde Enola Gay durumunda olsa gerektir...
Kötü bir ün düşürmek tarihin dip notuna
Altın harflerle değil, kanla üstelik...
Yerinde olmak istemezdim Paul'un
Sanırım kimse de, istemez