AŞK-I NİHAL RİSALESİ
(Mistik, Tasavvufî, Metafizik ve Alegorik Bir Çağdaş Yorum)
Dünya Yükünün Hamalı’ndan Nihal’ine
NİHALNAME: RIZANIN SIRRI ÜZERİNE BİR RİSALE
(Nihali Tarz’da, mistik–metafizik bir tefekkür)
I.
Sesimi Duymayan Kadına Ağıt
“Sana seslendim, kendi içimde yankılandım.”
1. Bab: İçime Konuştuğum Kadın
Bir Nihal ki,
rüzgârlarda eğilip sallanır
ama hiçbir kök onu tutamaz.
Bir Nihal ki, suyunu verirsin toprağına
ama dallarında başka bahçelerin meyvesi büyür.
İşte burada,
“NİHÂL’İN SIRRI”
Bir “Nun” doğdu kalbimin kıblesinden,
Kıvrım kıvrım sonsuzluğa uzandı.
“Ha” ile hemhâl oldu nefesim,
“Lâm”da durdum, Elif’e yandı.
NİHALİ TARZ’DA VEDA ŞİİRİ
(Bir Kapının Aralık Kalışının Hikâyesi)
I. ÇIKMAMAN İÇİN DİRENİŞ
Kalbimin Sesi: Bir Seyr-ü Sülûk Metni
Kalpten Vuslata Giden Aşk Yolculuğu
Makam-ı Evvel: Kalbin Uyanışı — Melodinin Sükûtu
Aşkın Bölünüşü
Dört mevsim bir bahardı, on beşinde yürek,
Altı yüz kilometre, bir sevda için gerçek.
Yatılı okulun taş duvarları ardında,
Bir kızın gözleri, geceyi yakan bir sırda.
Başkasıyla Mutlu Olursa Bir Kadın
“Bir kadının başkasına gülümsemesi,
en sessiz intihardır bir adam için.”
1. Bab: Bir Başkasına Açan Gülüş
“Senliğin Bedende Unuttuğum Haller”
(Nihali Tarzda)
Tenin, hâlâ avuçlarımda suskun,
Sanki zamandan düşmüş bir sıcaklık gibi...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!