NİHAL'İMÜN MECNÛNU
(Sidretü’l-Münteha’dan İnen Aşk Risalesi)
Ey Nihal’im,
Yokluğunla ördüğün bu aşk sürgünü,
Tenimde yangın, ruhumda bir tükeniş…
Şimdi sana yazdığım her söz,
Gönlümün en karanlık dehlizlerinden süzülen
bir iç çekiş…
Sen benim içimdeki kırık aynasın,
parçalara bakınca kendimi değil,
seni görüyorum.
Sen — bir nehir, ben — kurak toprak;
sana dokunmadan yeşermek isteyen
Bir bakış attın, sustu zaman,
Gözlerin değdi, eridi duman.
Bir söz söylemedin ama duydum,
Kalbim seninle, çoktan uyumdan uyandım.
Sessizlik dolusu zarif bir çağrı,
"Kalmasaydın da Gitmeseydin"
(Nihali Tarzda Bir Veda Risalesi)
Belki bir daha
giremeyeceksin kalbimin izdüşümüne.
Aklına ruhuna kalbine değerlerine insanlığına
Varoluşsal dokusuna hayran olduğum kadın.
Zeki, başı dik, özgür ruhlu ve güçlü bir kadın…
Düşüncelerini zincirlemez,
duygularını kolay kolay teslim etmez
ama derinlik ister.
Nihal'imin Vuslatı
Yüzün, seher vaktinin goncasıdır saklı;
Utanır her sabah, açar, ruha dokunur.
Bir bakışın, bin yıllık susuzluğa su olur,
İçimde yanar, bir özlemin nâr-ı hakkıyla.
Platonik Aşkın Risalesi: Nihal’im
Nihal’im,
Ruhun gölgesinde saklı bir nur gibisin,
Bedene hapsolmamış, zihnin derinliklerinde açan bir çiçek…
Platonik aşkın kalbimdeki karşılığı sensin:
Nihal Hanefendiciğim İçin Aşk Sloganları
“Nihal Hanefendiciğim, bir bakışınla başlar kalbimin baharı.”
“Gönlümde bir han var; adı Nihal, tahtı aşk.”
NİHALİYAT: SİDRETÜ’L-MÜNTEHÂ’DA BİR NİHAL
(Aşkın Ezeli Risalesi)




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!