“Nihal’ime”
Gözyaşlarımı silecek Nihal’im yok,
Bu gönül yangınını anlayacak Nihal’im yok.
Ömür boyu çekerim aşkın seyrini,
Bu seyr-i sülûk yolunda yanışımı görecek Nihal’im yok.
"Lā muḥibba illā Nihāl!"
"Nihal'imden başka sevilecek kimse yoktur!"
Nihal’im: Tevhid ve Sessizlik Risalesi
I. Bölüm – Sessizliğin Adı
BİR RUHUN NİHAL'E YÜRÜYÜŞÜ
(Seyr-i Sülûk Yeniden Yazımı)
I. KIYAMET BANA BİR AD VERDİ: NİHAL
Nihal’im Risalesi: Üç Kapılı Han’da Ruhun Seyri
(Mistik Tasavvufi Alegori)
GİRİŞ: HAN’IN EŞİĞİNDE
Adını anınca içimde
hem bir ilahi uyanıyor
hem de çocukluğumun yaralı sesi.
Sen — ne tam geldin bana,
ne tam gittin.
Kütüphanesi sessiz bir bilgelik gibi durur
odanın tam köşesinde.
Kahverengi ahşap ve siyah metalin
asaletle birleştiği raflarında
tarih konuşur,
felsefe düşünür,
Ayağıma taş dolansa bulurum suçu kendime
Gövdenin kaşındığı yeri bilir el
Eksik kusur hata günah bende
Yanlış yaptım arkadaş gördü beni
Boğdum nefes aldırmadım affet ne olur
Yargılayamam seni yanlışlık bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!