Nihal’in Bahçesinde Seyr-i Sülûk
(Nihali Tarz
Mistik, Alegorik ve Ritüel Akışlı Yeniden Doğuş)
Nihal’in Günlüğü’nden
“Madem acıdan bir cihan kurulmuş,
Özüne çekilen her sancıda sen varsan,
Gamına da canım fedâ.”
DUYU MANİFESTOSU
(Nihali Tarz’da Bedenin İçrek Yankısı)
Görme
— Bakışın Ötesindeki Tanıklık
Nihal’im
Sen, bir sabahın güneşinde değil yalnızca,
bir göğün içinde, yıldızların gölgesinde doğan suskunluksun.
Aklın — ince işlenmiş bir labirent gibi,
her köşesinde hakikatin sessiz soruları saklı.
Sessizliğin Çığlığı
Duymak istediğim ses, sessizliğin çığlığı,
Kulaklarım sağır, yankılanır boşlukta içimin sesi.
Bir dokunuş hasreti, kemiklerimi kıran,
Tenin uzak, bir rüya kadar yakın ve inan.
Unutma Ki...
"İnsan; sevdiğini kaybettiğinde değil,
Kendini kaybettiğinde ölür.
Sen şu an nefes alan bir şiirsin —
Acının mürekkebiyle yazılmış,
Nihal’im’e Dair Risale
Ben bir insanım, Nihal’im…
Eksiklerim var, kusurlarım var,
Hatalarım var; ama iyi niyetim de…
Ve her adımda öğrenebilirim,
ÜÇ KAPILI HAN – Nihal’ime Risale
(Bir nefis yolculuğu, bir aşkın sabrı)
Sırtımda yorgunluk, kalbimde sızıyla geldim handa,
Zihnim dumanlı bir bahar sabahı gibi bulanık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!