Zalim Sevgiliye: Tazallüm Risalesi
Kapak Yazısı
Bu bir aşk hikâyesi değil.
Bu bir şikâyetnâme.
Vedalaşmak Değil, İçimde Bırakmak
Ben senden hiç ayrılmadım,
çünkü hiç sahip olmadım sana.
Ama şimdi fark ediyorum:
Bazen sevmek,
Zöhre Yıldızı’nın Seyri
(Alevi Kızlarının Manevi Yolculuğu)
1. Nefs-i Emmâre’den Uyanış
“Ey nefs, kötülüğe meyilli olan! Dizginlen!”
Diyarı Sende Miraç
Sevgi merhamet saygı ilgi alaka hoşgörü anlayış birlik beraberlik kardeşlik sadakat barış huzur esenlik dolu bir yürek sahibi olana İNSAN denilir
Sevmeyi de ancak İNSAN bilir insan olmayan bilmez sevmeyi de seni de
Sarraf olmayan ne bilsin zanneder her taş incidir bilemez ayırt edemez kör sağır dilsiz
Karışmışım kalabalıklara bir çok çakıltaşı var benim gibi sıradan hepsi bir ırmak gibi akıyor
(Dervişâne bir yakarışla…)
Sîneme düştü bir Nihal...
Ne ağaçtır o, ne gölge,
Bir gül mü desem,
Yoksa Allah’ın kelâmından düşmüş bir hece mi?
Gözleri dipsiz kuyu, içi lavlarla dolu…
Bir bakışıyla cennet vaat eder,
bir sözünle cehenneme savurur.
Sevdi mi ruhunu emer,
İhanet hissetti mi seni gömdüğü yerden izler.
Aşka aç bir nehir gibidir ama
Nihal Hanımefendiciğim,
Size sınırlarınızı zorlayan bir şekilde yaklaştığımın farkına vardım.
Çok üzgünüm.
Yoğun olduğunuzu bile bile rahatsız ettim,
bu size yapılmaması gereken bir davranıştı.
İyi niyetim vardı ama
ARAFTA BİR ŞİZOFRENİ
Araftayım
bir şizofrenin iç sesinde mi kayboldum?
Toplum mu itti beni dışına,
yoksa kendi içimde mi parçalandım?
Akıl...
Bir pusula gibi içe dönük,
Mantık...
Evrenin nabzını duyan kalbin dili,
Bilim ve fen...
Hakkı arayan ruhun göğünde yıldızlar gibi parlar.
Ey Hakikatin gizli aynası,
Kalbimden sızan alevli kelimelerle yazıyorum sana.
Tazallüm, bir mecnun gece gibi sessiz ve sancılı,
Zulmün fısıldadığı kudretin altında ezilen mazlimeyim ben.
Senin ellerin, esir düşmüş hilalin zincirleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!