Risale-i Sevda
Ey sevgilim, gönlümün sultanı, yüreğimin nuru!
Sana olan muhabbetim, Allah’ın izniyle kalemime rehber oldu.
Bu risale, sana olan aşkımın itirafıdır; ne bir eksik, ne bir fazla, yalnız hakikat.
ALLAH bilip sevdim seni, biliyor musun?
GÜNEŞİN VEDASI
Nihal Hanımefendiciğinize ithafen
Gün, altın bir nefesle çekilirken geriye,
Taş duvarlar zamana küskün,
Gülüş ve Günah
Sen güldüğünde,
ben içimdeki bütün haramları temize çektim.
Senin tebessümün,
bana helali haramı unutturdu.
Hakkın Sancakları Altında İsyan
Ey zulmün karanlığında parıldayan gizli nur,
Benim kalbimdir hakikatin sarsılmaz sancakları!
Tazallüm değil boyun eğmek, bu bir ayaklanmadır,
Zalim sevgili, senin zulmüne karşı yükselen kahramanlık!
Ev dediğin...
sadece duvar değil be Nihal’im,
birbirimizin içine sessizce çarpan dualardır.
Annem bazen tencerede kaynayan sabır,
babam kapı eşiğinde bekleyen vakar gibi dururdu.
Helva Vakti
(Nihali Tarzda)
Ben bir şehirden sürgün edildim,
Adını telaffuz etmeyen dualar gibi.
Nihal'ime Risale
I. Ateş ile Nefes
Nihal’im, o yakıcı anlarda,
Seni sevmekle, senin uğruna boğulmak arasında çalkanır ruhum.
İçimde yanan bir ahın ateşiydi bu,
Nihal'e Dair Bir Şeyhler
Bir Nihal vardı, gönlümün en sırlı konağında,
Bir gün çıkageldi, yüzünde hüznün tozunağında.
“Öldürdüm birini” dedi, “yok et cesedini.”
Sormadım sual, beklentisiz, çıkarsız, hesapsız bir niyazla eğildim önüne.
Nihal'deki Sır
(Bir Hakikat Seyri)
Üç günlük bu fanî yolda yürüdüm,
Her adımda bir perde kalktı önümden.
Bilsen Nihal’im, neler gizliydi ruhta,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!