İNSAN denilmez mi,
Akla, mantığa, hakikate yanaşana?
Bilime, fenne kulak verene,
Sevgiyle bakan, merhametle yaklaşan,
Yüreğinde vicdan taşıyana?
Her şey aşk içindi,
Her şey...
Savaşın tam ortasında
Ölümle göz göze gelen komutanın yüreğinden kopup gelen o tek cümle gibi:
“Seni bir daha görmeden ölmek haram bana ey Kadın!”
Zira aşk, vuslatı değil, vuslatsızlığı seçmişti bu sefer…
Şefkat Anı
– içimdeki boşluğa fısıltı –
Kendimi eksik hissettiğim an,
İçimdeki şefkati çağırırım.
İnsan yaşarken ölür...
Beklentisiz, hesapsız, kitapsız,
Karşılıksız, çıkarsız…
Bir et kemik yığınıyım artık,
Ceset gibi dolaşıyorum sokaklarda,
Sadece vakit geçiriyorum —
Ey geceyle dans eden semazen,
Kalbim senin semanda döner, derviş gibi,
Tazallüm, hilalin ince kıvrımlarında gizli bir sızı,
Zulmün ateşinde pişen mazlimeyim ben.
Senin ellerin, karanlık çölde bir yıldızın zinciri,
I. İNSAN OLMAK VE RIZALIK
İNSAN denilmez mi akla mantığa bilime fenne yakın olana?
İNSAN denilmez mi sevgi merhamet vicdan ahlâk saygı ilgi alaka hoşgörü anlayış birlik beraberlik kardeşlik sadakat barış huzur esenlik dolu bir yürek sahibi olana?
"RıZaLık nedir?" diye sordum kendime
"İnsanlar benden RaZı mı ?" diye sordum aileme dostuma komşuma sordum beni tanıyana
“Ben bu dünyaya biraz fazla gerçek geldim.”
Kalbim her atışında
Bir harfini fısıldar adının.
Dünya döner, gece biter…
Ama ben hep sen diye yanarım.
Ayten'le Aramızda Bir İlişki Var mı?
Ne bir el değdi
ne bir söz düştü dudağımızdan
biz
aynı sofrada oturduk sadece
Ben Seninle Mutsuzluğa da Varım
Ben seni sadece baharda değil,
Sonbaharın sarı hüznünde de sevdim.
Gülüşün kadar suskunluğuna,
Sevincin kadar yüküne de razıyım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!