Nihal'ime Ağıt Ritüeli
(Mistik Doğa ve Ritüel Akışı)
Sevgi, insana ne güzel yakışır;
Nihal’imin ruhuna öyle yakıştı ki,
Sevgiyle bezendi kalbinin nakışı,
Nihal’e aşık oldum, sevginin esiri.
İbadet neymiş, sorar Nihal’imin kalbi:
NİHALNÂME: AŞK-I NİHAL
(Mistik, Epik, Tasavvufi Bir Risale)
NİHAL'İN İÇİNDEKİ SESSİZLİK
(Balım'ın Seyir Defterinden)
Nihal'imin Seyr Ü Sülükü
Bir “Ya Nihal!”dir gönül dergâhımda inleyen,
Sırr-ı aşkınla yanan, Hak yoluna eyleyen.
Sen firavun bahçesi değil, gönlümün gülşenisin,
“Nihal’de Vuslatın Seyri”
Nihal’im, sen durdun
Bir esrik rüzgâr gibi hafif,
Bir tevhid dağı gibi sâkin…
Zaman bile sustu huzurunda,
NİHAL'İMİN IŞIĞI
Nihal'im, bakışlarınla yıkanır bu gece,
Sosyal medyanın camları kırılır sessizce.
Vitrinlerde parlayan "ideal" maskeler düşer,
Senin ruhun, çatlaklarımdan sızan ışıktır.
Ey Nihal’imin Karanlığında Parıldayan Gizli Nur,
Benim kalbimdir, senin hakikatinin sarsılmaz sancakları!
Boyun eğmek değil, bu bir aşk ayaklanmasıdır,
Ey zalim sevgilim, senin cefana karşı yükselen kahramanlık!
Nihal’im – Aşk ve Yokluk Risalesi
(Tasavvufi Sohbet Formu)
1. Sohbet – Çöl ve Rüzgâr
Nihal’im
Sen, kollarıma hiç gelmemiş sevgili,
lakin ruhumun ezelden talep ettiği sır;
başlangıcında kaybolmuş vuslat,
adınla çağırdım seni, Nihal’im.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!