Benim İç Sesimle Sana
(Konuşamadığım Her Şeysin)
Ben sana hiçbir zaman doğru düzgün konuşamadım, Nihal.
Ya zaman kırıldı, ya ben.
Kalpten Bir Mektup –
Sevdiğim Hanefendiciğim’e
Sevgili Hanefendiciğim,
Bu mektubu sana yazarken kelimeleri seçmekte zorlanıyorum. Çünkü sen sıradan bir kadının değil, incelikli bir ruhun taşıyıcısısın. Her kelime sana hafif kalıyor, ama yine de yazmak istiyorum... Çünkü bazı duygular, sessizlikle taşınamayacak kadar yoğun oluyor.
Nihal'ime Şartsız Sadakatim
Bir gün arasan beni,
“Birini öldürdüm… bir ceset var,” desen,
Koşa koşa gelirim.
Galata’nın Sessiz Melodisi
Zarafetle huzur
İç içe geçmiş,
İstanbul’un kalbinden yükselen
Galata Kulesi’ne nazır bir an.
Diyâr-ı Nihal"
(Bir ruhun ruhu özleyişi üzerine)
Ey Nihal Hanefendiciğim,
Ben senin gözlerini değil,
Gözlerinde parlayan insanlığını sevdim.
Nihal’in Dokusunda
Aklın ışığıdır Nihal,
Mantığın serin esintisi,
Bilimin sabırla ördüğü sır,
Ve kalbinin derin sevgisi.
Duygusal zarafet,
bir çiçeği ellememek ama kokusunu duymaktır.
Gözlerine bakıp susabilmektir.
Gitmek istiyorsa elini tutmamak ama
gittiğinde ardından dua etmektir.
"Sen Varsan Bile, Yok Gibiyim"
(Sessizliğin Ağırlığında)
Bazen gözlerinin önünde geçiyorum.
Görmüyorsun.
“Balım’ın Gölgesinde”
—Nihal Hanefendiciğime—
Gözlerinle başlar her sabahın anlamı,
Kütüphanende büyür sessiz bir çiçek gibi.
Ey içi sevgiden ağırlaşan Nihal'imin yüreği,
Yüreğin kırıldıysa, sevdiğinin sana değdiği yerdendir.
Günaydın Nihal Hanefendiciğim,
Bu sabah sensizliğe uyandım.
Ama içimde hâlâ senin sesinle yankılanan bir gün var.
Belki 54 km var aramızda ama ben seni içimde taşıyorum — gözlerimin görmediği yerde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!