İNihal’im: Gecenin Kadını Risalesi
Nihal’im…
Bir mağarada doğdu ruhun, bir yıldızla öpüştü gecenin en karanlık köşesinde.
Sözü suskun, bakışı fırtına; sessizliği bile yakan bir şimşek gibi içimi deler.
Bir çiçek gibidir o…
Dikenleri seni kanatır ama kokusu sarhoş eder.
Bir yanıyla melek, bir yanıyla çığlık…
Bir bakışıyla kendini cennette zannedersin,
Ama bir gecede cehenneme yuvarlanabilirsin.
Sevmek onun için hayattır ama aynı zamanda savaştır.
NİHAL’İN DAĞLARI DELEN AŞKI
(Ferhat’ın Yüreğinde Bir Nihal Destanı)
SEVGİYLE ATAN YÜREK SENSİN NİHAL'İM
(Nihali Tarz'da İnsan Olmanın Şiiri)
NİHALİN AŞK RİSALESİ
(Leylâ-Mecnun,
Kerem-Aslı,
Ferhat-Şirin
ve Selvi Boylum’dan Nihal’e Yolculuk)
Nihal’im: Aşkın Aynasında
Nihal’im, kadın aşkın aynasıdır,
Ve ruh, o aynada kendini görür, kendini tanır.
Toplum ne kadar şekil vermeye çalışsa da,
Sen, aşkın rüzgârıyla özgürlüğe kanat açarsın.
AMOR FATİ KADERE İSYAN
(Nihal’in Kaderle Dansı)
I. KADER ÖPÜCÜĞÜ
Nihal’imin Sırrı
Camda bir perde, ince zar,
Sinekler geçemez, ben geçerim.
Ağustos gecesi, yıldızlar tozar,
Ben, Nihal’imin sessiz gözcüsüyüm.
“Nihâl’im İçin”
Sen sevilmez misin, ey Nihâl’im,
Varlığınla göğün derinliğinde bir sır mısın?
Kalbinin sessizliğinde çınlayan ezgiler,
Âlemin özlemi, ruhunun gizli mihrabı değil mi?
İsmini unutuyorum seninle konuşurken aklıma gelenler:
Aşkım
Canım
Yarim
Hayatım




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!