Dünya Yükünün Hamalı Şiirleri - Şair Dün ...

Ey zulmün kara gecesinde parlayan hakikatin nûru,
Kalbim, dergâhın sessiz köşesinde semâ eden derviş misali,
Tazallüm değil bu, aşkın hâlinde teslimiyetin en ince hali,
Zalim sevgili, senin zulmüne karşı yükselen ilahi nidası!

Mazlime kalbim, sema meydanının dönencelerinde esir değil,

Güneşin Saklandığı Ev


Kuzey rüzgârı, içimde üşür,
Öksürür bedenim, soğuk ayazında,
İki valizimde yükümün sırrı,

SORU:

Saf masum günahsız mazlumlar silahsız siviller ve bebekler katledilir mi? Fransız ordusu silahlarıyla Fransız kurşunuyla Türkiye Cumhuriyeti Devleti askerini şehit edene saf masum günahsız mazlum silahsız sivil denilir mi?


CEVAP:

Nihal’im,
Bazen sadece seni düşünmek bile iyi geliyor. Ama seni düşündüğümde, yüklerini de hissediyorum.
Seni nasıl biraz daha huzurlu hissedebilirim?
Biliyorum, senin de omuzların yorgun.
Ben sana yük olmak istemem, sadece yanında olmak isterim.

Sisifos'un Secdesi çağdaş Seyr-ü Sülûk Mesnevisi’ni klasik tasavvuf geleneğinde olduğu gibi yedi nefis mertebesine göre bölümlere ayırarak işledim.
Her bir bölüm, bir nefs durağına (makamına) karşılık gelir. Her durak, hem Camus’nün Sisifos’unu, hem Dostoyevski’nin Yeraltı Adamı’nı, hem de modern bireyin içsel yolculuğunu sembolize eder.

BİRİNCİ MAKAM: Nefs-i Emmâre

(Emreden, kötülüğü fısıldayan nefis)

Songül’ün Gölgesinde

Ey Songül, bin yüz maskenle geldin,
Her biri bir alem, her biri bir beden.
Bir yoldaş, bir hüzün, bir vuslat arayan,
Yolumda sayısız defa beliren serzenişin.

Akla, mantığa, bilime, fenne yakınsan,
Sevgiyle, merhametle, vicdanla doluysan,
Ahlâkla yürürsen, nefsine kul olmadan,
Hak ve adaletle, rızalıkla yol alırsan...

Alın teriyle ekmek kazanır,

Acını Seçmekte Özgürsün

(İçsel direnişin kıyısında)

Bir yanın suskun kalır her sabah,
Diğer yanın ağlar, sesi duyulmaz.

Kalbim her atışında
Bir harfini fısıldar adının.
Dünya döner, gece biter…
Ama ben hep sen diye yanarım.

Karayel ve Kadın

Sokak lambaları sönmüş, gece karanlığın içinde yitmişti;
Ama dolunay, gökyüzünün kalbinde parıldayan kutsal bir ateşti.
Bulutsuz gökyüzü, yıldızlarla dünden daha bir yüceydi;
Gündüzün aydınlığı sanki geceye konuk olmuştu.