Dörtdivanlı Ali Balaban Şiirleri - Şair ...

Gökten inen yıldırım gibi düştü yüreklere,
Bir yiğit, hiç düşünmeden yattı tankın önüne.
Vatan deyince kükredi, şaha kalktı her bir ilçe;
Korkmadı millet, yürüdü kurşuna, gece gece.

Gençler tek yürek oldu, koştular meydana,

Adaletsiz dünya terazisi bozuk
Zengine yelken fakire yoksulluk
Birine saray birine zemin soğuk
Adaletsiz dünya terazisi bozuk

Bir gece vaktiydi sustu tüm şehir,
Dağlar taşlar konuştu, yıkıldı bir bir
Bir çığlık yükseldi sessizliğe dair,
Bir anda yara aldı tam on bir il

Tarih susmaz Altındağ’da
Ulus’ta ilk meclis hâlâ ayakta
Bir milletin haykırışıdır her tuğla
Yandı özgürlük ateşi burada

Çankaya, Atatürk’ün gölgesi

Bir şehirden fazlasıdır Ankara,
Bir çift mavi gözlü yatar bağrında.
Anıtkabir vardır şehrin ortasında…
Bir şehirden fazlasıdır Ankara.

Atakule’den başkadır manzara,

Hatırlarım geceleri, soba sönmesin diye
Üşürdün ama sarardın, yorgan gibi üstüme
Küçücük bedenimle görürdüm dertleri gözlerinde
Bir ömrün feda edilişi yazıldı seninle anne.

Ne bahar bildin kendine, nede yazı yaşadın

Hayatıma her daim rehber oldun
Yolumu aydınlatan ışık oldun
Sana dayanarak ayakta durdum
Elini omzumdan çekme babam

Ben gücümü daima senden aldım

Bahar geldi Dörtdivan’a,
Cemre düştü toprağa.
Can geldi dağa, taşa, ovaya –
Doyulur mu bu cennet vatana?
Bahar geldi Dörtdivan’a.

Bahar gözlüm, sen baktığında
Çiçekler açar benim dallarımda
Esen rüzgar var senin adında
Bir tek gülüşün kalır aklımda

Bir deli sevdaya düştüm, avare gezer gönlüm,
Ne gündüzüm belli artık, ne de geceye hükmüm.
Yollar tanımaz beni, ben kendime bile küstüm
Bir deli sevdaya düştüm, avare gezer gönlüm