Seninle yürüdük sessiz sokaklarda
Adımlarımız aynı ritimde aynı yolda
Gözlerimiz anlattı bazen bir bakışta
Kalbimiz bağlıydı kan bağımızla
Hayatıma her daim rehber oldun
Yolumu aydınlatan ışık oldun
Sana dayanarak ayakta durdum
Elini omzumdan çekme babam
Ben gücümü daima senden aldım
Bahar geldi Dörtdivan’a,
Cemre düştü toprağa.
Can geldi dağa, taşa, ovaya –
Doyulur mu bu cennet vatana?
Bahar geldi Dörtdivan’a.
Bahar gözlüm, sen baktığında
Çiçekler açar benim dallarımda
Esen rüzgar var senin adında
Bir tek gülüşün kalır aklımda
Gök, bulutunu sakınmasın topraktan
Toprak, suyunu esirgemesin kökten
Biz, sevgimizi eksiltmeyelim yapraktan
Yaprak, umudunu kaybetmesin rüzgârdan
Bir deli sevdaya düştüm, avare gezer gönlüm,
Ne gündüzüm belli artık, ne de geceye hükmüm.
Yollar tanımaz beni, ben kendime bile küstüm
Bir deli sevdaya düştüm, avare gezer gönlüm
Bir sevdaya düştüm yoktur söylenecek sözüm
Bakışınla yanıp kor oldum, kara gözlüm
Ne zaman adını ansam, çöker içime bir hüzün
Bir sevdaya düştüm, avare gezer gönlüm
Gamzene vurunca güneş içimde açar güller
Bir bakışıyla kıskandırır gülleri
Sarsar yüreği, unutturur dertleri
Karanlık geceyi aydınlatır güneş gibi
Bir gülüşü var ömre bedel sanki
Bir kahve içelim seninle olsun kırk yıl hatırı
Bazen dertlere sığınalım analım geçmiş yılları
Kimi zaman mutluluğa bırakalım hatıraları
Bir kahve içelim seninle olsun kırk yıl hatırı
Orta olsun fincanlarımızda hayatın tadı
Küçük bir tırtılken başlar yolculuğu
Yeşilin kucağında, saklı umutla dolu
Yavaş, yavaş büyür sabırla örer kanadını
Dönüştürür hayata, ışıkla dolu anlarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!