YENİ YÜZYILIN AŞKINA
Seni sevdiğimi anladığım günden beri
Yalnızlık, artık tek başına bir kelime değil.
Her şey bir devinime girdi…
Zaman yerini şaşırdı, takvimden utandı,
Vedalar soğukmuş, öyle yazmış bir şair,
Oysa ben, içimle savaşıyorum hâlâ,
Dudaklarım titrerken suskun gecelerde,
Ey insan!
Yüz yıldır yürüyorsun,
Ama hâlâ kendi yüreğine varmadan…
Bir damla gözyaşı görmedikçe,
Bir lokma ekmeği bölmedikçe,
Ey kalbi hâlâ atan insanlık,
Bu sözler senin içindir;
Ne geçmişin zinciri ne geleceğin korkusu,
Sadece bugünün vicdanıdır bu.
Zaman akar,
Ama ruhun yolu farklıdır.
Saatler durur,
Anlar sonsuzlaşır orada.
Bir an gelir, zaman durur,
Saatlerin tıkırtısı susar.
Ruhun kanatları açılır o anda,
Zamansızlıkta özgürce uçar.
Ve orada, zamanın ötesinde,
Sonsuzlukla buluşur ruhun özü.
Ne geçmişin gölgesi kalır,
Ne geleceğin belirsiz sesi.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!