Bir adamın yüreğinden, giden ama kalbinden çıkmayan bir kadına…
Sen de sev ama sevilme diyorsun,
Ben bir kadını sevdim…
Öyle herkes gibi değil,
Adını andığımda gözlerim buğulanır hâlâ.
(Madımak’a Adanmış Davalar – VIII. Şiir)
Alevlerin dili yoktu,
Ama her şeyi anlattı.
Duvarlar konuştu,
BÖLÜM 16 – YARIM KALAN MEKTUPLAR
Yarım kalan mektuplar var elimde,
Göndermediğim, söyleyemediğim,
Sayfalarca suskunluk,
Satır aralarında gizlenmiş kelimeler.
Gece Serisi / 3. Bölüm: "Yarım Kalan Sevdalar"
İyi geceler sevgili gönül dostlarım…
Saat yine duyguların tam ortasını gösteriyor: yirmi iki.
Gecenin sesi büyürken içimizde,
Yaşamın sınırında dururum bazen,
Ölümün soğuk nefesini hissederken tenimde.
Korkular ve umutlar arasında, ince bir çizgide,
Hayat ve ölümlülük dans eder birlikte.
Ben seni,
Yalnızca bir ömre değil,
Yedi cihana yetecek kadar sevdim…
Bir çağda bakışındaydım,
Sonsuzlukta bir an, durdu zaman,
Ama ruh yeniden doğar, adım adım.
Geçmişin zincirlerinden kurtulurken,
Yeni bir hayat başlar, umutla, ışıkla.
Her adımda yeni bir nefes,
Her nefeste taptaze umutlar.
Ruhun eski yaralarını sarar,
Işığa doğru yol alır sabırla.
Zaman durdu sandım,
Ama ruh yeniden başladı yürümeye.
Küllerinden doğan bir anka kuşu gibi,
Yeniden açtı kanatlarını, göklere.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!