Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Hepimiz yaşadık onunla sıcak bir düşte,
Küçücük, kısacık bir dokunuşta gülüşte.
Kiraz, badem, kayısı çiçekleriyle bezeli,
Evveli bakıp göremediğin ebemkuşağı renkli.
Turkuaz deniz, berrak gökyüzü masmavi.
Öyle muhteşem bir tablo çıkarki karşına şaşırırsın.

Üzen ayrılık mıdır,
sesin son nefesi mi yoksa?
ayrılık günü gelip çattığında
“unutma “ der son nefes
ayrılığın kapı aralığında
“ölüm son nefesin kendisi”

İçimde susmak bilmeyen bir ses,” YAZ ” diyor.
Zamanı uzayan yolda akrep yelkovanı izliyor.
Perdeler çekilirken akşamın üzerine,
Dolunay şavkıyor gizemli rengiyle,
Özlemler büyüyor o büyülü güzellikte,
Yakan kıvılcımlar akıyor içime…

Havada kanat çırpan canlı yok
Başlarını öne eğmişler
Herkes ve her şey susmuş ses yok
Acı ve öfke dolu nefes alışlar
Kulaklar kirişte,
Kapı seslerinde, ayak tıpırtılarında

İster istemez,
Er geç,
'O' kapıdan gireceğiz.
Dramlı merasimlerle.
Tantanalı kalabalıklarla kimimiz.
Sen!

Can Kuşlarım

Üç altın kafes var odamda
İçinde üç sevgili
Onları çok seviyorum.
Gri papağanım tombul Canik,

“ Âşık oldum diyorsan yabancısın artık kendine
Sen, seni tanıyamayacaksın bundan böyle
Aynalarda göreceğin o yüz senin olmayacak
Her nefeste yüreğine ağrılı sevinçler dolacak.”

Aşk çıkmazlarında yol arayan acemi aşığım

Çalınmış Uykularım Var Benim

Canan terk ettiyse canı,
Beni benle baş, başa bıraktı
Vuslat öncesi yalnızlık oldu adı.
Acı tatlı bir hüzündür içimde kalan

Bu Aşk Nereye?

Bu aşk böyle gitmez.
Bu aşk böyle bitemez.
Başımı koydum yoluna,
Sakın ağlama…

Bıkkın, yılgın kalkıyorum yataktan
Yalnızlığım uyuyor hala yatağımda
Halimi bilseydin gelseydin fakirhaneme
Yıldızları söndürürdük ve tüm ışıklarını kentin
Sakız’dan rüzgar eser dalgalanırdı sakin sular
Karanlık sessiz adımlarla dolaşır geceleri