Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Kök saldı ayaklarım duraklarda
Halime bakıp, geçip gidiyor otobüsler
Martılar yardım çağırıyor çığlıklarla
Giysiler içinde çırılçıplağım acılar caba
Çok sevdiğin değil miydim bir zamanlar
Sabahları severken gecelere ram oldum

Yaz kış demedim, aradım durdum ben / neyi?
Bilemedim, bulamadım nedendi? / o şeyi!
Deşmeyin iflah olmaz kanayan yarayı
Açık ettirmeyin bana içimdeki gizli, saklıyı
Ben yürüyorum hayat telaşla önümden gidiyor
Koşsam da boş, yetişemem ırmak olmuş akıyor

Çorak bir toprağım,
Issız tozlu bir patika.
Kolları kırılmış dertli kavak.
Esip gürleyerek yükselmiş göğe doğru.
Müptela olduğu derde tabip arayacak.
Es bakalım es hadi buldun bir garip aşık.

Yürek sıkıntısı ensemde celladın nefesi sanki
Boğazıma sarılır bir alev topu yalar yüzümü
Üstümde asılı duran sonsuz maviliğe
Yalvararak bakar biçare gözlerim.
Dindir yürek sıkıntımı, söndür şu yangınımı

Kalem


Yıllar yılı
Onun efendisiydim
Şimdi kölesiyim.

İntihar Şiirleri-2

İstiridye Güzellemesi

Seyre doyulmaz efsunlu bir güzellik,
Tüm pastel renklerin doluştuğu kutucuk
Deniz kabuğu bu kadar mı güzel olurdu.
Bu gözlerimi kamaştıran bir istiridye,

boşluğu döven yumruklar
çığlık bir haykırış olur...isyan
göklerden kan damlıyor bu gece
hüzünleri yeryüzünde
nerede kimlere kaldı şarkılar?
çok uzaklarda kalmış şen kahkahalar

çıldırmış gibi sanki doğa
çatılarda, saçaklarda
lodos uluyor kurt gibi
tek gözlü bir dev denizde dalgalar
sert ve acımasız...
eline ne geçerse tutup batırıyor

“Bitiverdi mürekkebi çilekeş kalemimin
Daha yazacak onca sancılı dizeler varken”
Bu gönül seni ister her daim yanımda olasın
Yokluğunun öfkeli girdabında sen
Senle yaşamayı kolay mı sandın?