Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Kentin gürültülü tozlu sokaklarından
Arınmış sessizliği getirdim sana
Şiir yüzlüm şiir gözlüm bir ömrüm
Çağlayanlar söyler ırmakların şarkısını

Ah ne çabuk yaşlandım eskitmişim kendimi
Daha karlar yağmamışken saçıma sakalıma
Kaybettiğim Nefertitiyle buluşamamışken
Ki henüz kimseye gönül vermemişken

Ey şair ister, yaz ister söyle,
Güneşte, ayda, yıldızda mı?
Dünde, bugünde, yarında mısın?
Ne yapar, ne edersin?

Düşünüyorum güzelliğini,
Cümleler kurmadan nasıl anlatabilirim,
Aşk sözlerinin sevgi yoksulu olduğunu,
Hiçlerle doğan aşk sonsuza dek yaşar mı?
Benim seni sevdiğim kadar,

Aklıma gelmiyor değil hani
Alıp başımı gitsem diyorum
Gün ışımadan, kent uyanmadan
Yalnız kalsın, ayrılığı yaşasın

Aşkın gücüyle denizleri aşıp geldim.
Simurg’un kanatlarında,
Ayrılık vadisinde uçtum,
Kıskanç ovalar gerilerde kaldı.

Sokrates Ne Demişti

Yorgun düştüm bütün gün,
Başka bir derdim yok sanki,
Kafamı kurcalayan soruları,
Kendime sormaktan,

Ürkek bakışları endişeli,
Yorgun omuzlarında sonbahar yükü,
Belirsiz yaşının haritası yüzünde,
Gözlerinin odaklandığı nokta mavilik, deniz,
İçinde akmak koşmak sabırsızlığı,

Soranlara

Aşkın yarınları gizemlere dolu bir meçhul
Eker biçemezsin, ona elbise dikemezsin
Çaresi olmayan zulüm, şifasız hastalık
Sorana cevabım, asıl neden bu

Göğün yükselen rengi silik buğulu,
Bildiğiniz canlı parlak değil başka bir mavi
Damarlarımda dolaşan kan yerine buz,
Ki; ateşi yakacak hünerli bir ele ihtiyaç var.