Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Her akşam kaldırımları arşınlıyorum
Sokaklarda volta atıyorum,
Aylak, ağlak dolaşıyorum ,
Sen kalabalıklar içindeki yalnızlığım,

Beyaz güvercinleri sevdiğimi öğrendin artık,
Kar beyaz taklacı güvercinler beslediğimi,
Altın kafeslere bin basar kafeslerim olduğunu,
Sen beni hiç öpmemişken dudaktan, paçalılar,
Hotozlular uçmadan önce öpücük veriyorlar,

Bu gözler yüzünü görmez olaydı,
Gözlerinde tutuklu kalmasaydım.
Dilim tutulsaydı adını anmasaydım
Hepsi yalan olsaydı keşke ah keşke.

Kuşlar söyledi,
Geçmişin kayıp bir öpücüğünü,
Unutamıyormuşsun!
Ben de sinkaflı birkaç söz yolladım,

Issızlığın ortasında ikimizdik,
Uzun, uzun sustuk,
İç seslerimiz konuştu.
Deniz kıyıya küsmüş geri çekilmişti,
Beni kendine, sonra sana aşık etmişti,

Yazıyorum,
Ayrılığımızı, yalnızlığımızı,
Suskunluğumuzu, ıssızlığımızı,
Ham meyve aşkımızı,

Yağmurun uğultusu kulağımda,
Bir orman türküsü gibi,
Damlaların gök gürültüsü,
Ayrılık öyküsü mü,

Kentin gürültülü tozlu sokaklarından
Arınmış sessizliği getirdim sana
Şiir yüzlüm şiir gözlüm bir ömrüm
Çağlayanlar söyler ırmakların şarkısını

Ah ne çabuk yaşlandım eskitmişim kendimi
Daha karlar yağmamışken saçıma sakalıma
Kaybettiğim Nefertitiyle buluşamamışken
Ki henüz kimseye gönül vermemişken

Ey şair ister, yaz ister söyle,
Güneşte, ayda, yıldızda mı?
Dünde, bugünde, yarında mısın?
Ne yapar, ne edersin?