Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Her günün alacasında gelen,
Kulağımın pasını silen,
Yumuşak, sıcacık bir ses,

Şair elinde kalemi bir parça kağıt,
Sen ben hepimiz gibi yaşar, yaşamaz
Yer içer yatar kalkar uyur uyanır
Hepimizin göğü altında sokakta caddede
Ormanın yeşilinde, denizin mavisinde

Öyle Kolay Değil

Bir organ kısa devre yaparsa ne olur?
En iyimser sonuç arayışlar başlar.
Kendini bulmak için düşersin yollara,

Her gün uyuyup kalıyorum,
Olmayan işime geç kalıyorum,
Esbab ı mûcibe’si budur,
Beş parasız, çulsuz oluşum,

Gece bugün görevine geç kaldı.
Neden diye sordum
Duymazdan geldi.
Göğe bak anla dedi sonra,
Günboyu yetmemiş gibi,

İlk sesini duydum şırıl, şırıl akan su
Rüyalarımı süsleyen o sonsuz maviliği,
Karşı kıyı Avrupa, ben Asya iki kıtayız,
Ege’nin mavi sularında yüzen sedef adalar,
Yasaklı bakir koylar, masum insansız adalar,

Sabah pencerem de bir çift kumru
Tüylerini kabartmış gagası camı tıklıyor
Seyre daldım bu saf ve masum güzelliğe
Rengarenk çeklerle şenlendi pencerem
Birden bire hoş kıpır, kıpır oldu içim

Pencereler

Hoyrat ellerde kibar karanfil,
Pencerelerde sardunyalar yalnız,
Benim ki sevda değil baş belası,

Geleceği bilmeden kurulmuş hayallerdi,
Bülbüller gibi şen, pürneşe geçiyordu günler,
Gülünce güneşler açıyor, göz kırpıyordu ay,
Alev topu kırmızı gül, demet, demet ebruliler

Önümde sere serpe,
Deryalar güzeli mavi deniz,
Muhteşem kızıllığı,
Penceremde söken şafağın,
Yavru ceylanların sesleri,