Sözün kıymetinden bî haber olan
Hırs ile söyleyen dil çarptı beni
Saf duruşa, kırk desise bulayan
Riyakâr edalı hâl çarptı beni
Fersah fersah kaçtım “ben” den uzağa
Niyetim halisken düştüm tuzağa
Gam değildi tutulsaydım sazağa
Açılan çiçektim, dal çarptı beni
Sular buza kesti, sarktı saçakta
Çözüldü bağları düşdü sıcakta
Pişmek için konulduğum ocakta
Alev, ateş değil kül çarptı beni
Dönme dolap desem, döner işi bu
Kayar kayganlaşır suyun taşı bu
Hesaplı, hesapsız adım başı bu
Sarsıp silkeleyen, el çarptı beni
Döküldüm dağıldım hatır yıkmadım
İbret nazarıyla, çirkin bakmadım
Azıksız rehbersiz yola çıkmadım
Gönlümü verdiğim yol çarptı beni
Gözükara’m dağı duman bürüdü
Herkes bir hesapla yola yürüdü
Sevda çeken, çürüm çürüm çürüdü
Sevdâsı olmayan kul çarptı beni
Seyr ü Sefer (sh. 143)
Mehmet GözükaraKayıt Tarihi : 19.6.2008 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkes bir hesapla yola yürüdü
Sevda çeken, çürüm çürüm çürüdü
Sevdâsı olmayan kul çarptı beni
Baştan sona harika bir çalışma.
Emek dolu, mana dolu.
Yürekten tebrikler.
TÜM YORUMLAR (29)