Kahve kokulu bir aşktı bizimkisi...
Kahve kokulu bir aşk…
Bana geç gelen bir saadettin...
Aradan kaç mevsim geçerse geçsin
bazı şeyler zamanın durduğu o anda kalır sevgilim.
Geçen sene sen gelmeden bahar gelmişti.
Mevsim de benim gibi yokluğundan üşümüştü.
Boza kesmiş gökyüzü altında
yarı saydam kayalıklar tek sırdaşım olmuştu.
Deli divane gönlümün taş bağlanmış boynuna.
Son dileğim oldun idam sehpasında:
Yüreğimdeki yorgunluğa tercüman kelimeler arıyorum.
Sevince derinlere dalmamayı bir türlü ögrenemedim.
Kaç defa aynı denizde boğulabilir bir yürek?
Balıkların geçerken dokunduğu
bir resifden başka bir işe yarar mı kalbim?
Bir araya geldiğinde tutuklu,
Yarın pazartesi...
Genelde uzaktan kumandalı,
bildiğin gibi bitmeyen bir ekmek kavgası...
Hayli zaman oldu kendime dışarıdan bakmayalı.
Haftanın günü saati zaten belli.
Rutinler hep aynı...
Annem; içimde pamuk gibi bir yer açardı
ve dünya biraz daha katlanılır olurdu.
İçim ezildi mi, canım acıdı mı,
Korkularımı hep onun kucağına bırakırdım da
babama bir türlü açılamazdım.
Benim kızgınlığım sana değil.
Ne olur üstüne alınma! Özür dilerim.
Bir an şimşek gibi çakar, fırtına gibi eserim.
O anda yolumda ne varsa ezer geçerim.
Irmaklar taşar, köprüleri yakarım.
Atmosfere karbondioksit salarım.
Kalbimi sızlatan bir renk olarak hatırlıyorum
Naifliğin onurlu simgesi
kırılganlığın ve asil çöküşlerin efendisi
Sıradan bir renk olamazdı.
Hepsi mavi
Hepsi çabalarımın rengiydi
Solgun yüzümde günün yorgunluğu,
gözlerimde o karanlık perdenin ağırlığı,
kan çanağına dönmüş sözlerin sessiz isyanı...
Mavilerden arınmış renkler kaplamıştı çoktan her yanı.
Neydi bu odama yayılan sis tabakası?
Esir olmuştum dudaklarından dökülen sözlere.
Gittiğinde kaybolmadıysam,
feri sönmediyse gözlerimin,
kalbim durmadıysa kahreden yalnızlığında
ve iliklerime kadar üşümediysem,
karabasan gibi çökmediyse yokluğun gecelerime,
yollarına bakmadıysam her gün,
Her an değişebiliyoruz aslında
ama bir tek sen uymuyorsun bu kalıba
Ne bekliyordun ki?
Senin doyuramadığını başkaları nasıl doyursun?
Kim önemser kendi mutluluğunu hiçe sayan birini?
Mesafeyi öğrettiğin yerden ıskalıyorum hayatı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!