Sesini ilk duyduğumda büyülendim.
Zaman geçmesin istedim.
Öylece dondum kaldım.
Dünya durdu sanki...
Kum saatinden dökülen taneler yavaşladı.
Sesin, ruhumu sarıp sarmaladı.
İkimize ait bu rüyayı önce kim gördü?
Ay ışığının maviliği yenilgimiz miydi?
Karanlığın çınarlar gölgesinde yürümedik mi?
Gözlerin sürgün sebebim değil miydi?
Işığa alışmanın arifesinde güneşim…
Mağrur duruşunda bir şiir ahengi…
Ben seni çok seviyorum.
Bunu belki de hissediyorsun.
Bana rüyalarından bahset biraz.
Gelişigüzel olsa da fark etmez.
Yeter ki anlat, yeter ki yaz bana, konuş benimle.
Arada bilmeceler, sorular sor bana.
Helal deyip seri "layk" mı yapsam,
yoksa 21. yüzyılın kanayan yarası mı desem?
Bir bak etrafına, insanları ne hale getirdin!
Yok ettin, bitirdin.
Önlerine bir dev aynası diktin.
Vakit bilgisayarlarda, telefonlarda akıp gidiyor.
Yarım kalan bir aşktı bizimkisi.
Fıtratında derin bir sevgiydi.
Özlemlerimiz kızdırılmış tuğla gibiydi.
En olmaza gönül vermekti bizimkisi.
Bizi saran; gitgide yükselen
bir hiddet dalgası...
Son fasıl bu.
Benden bu kadar!
Kim bilir daha kaç gün ışığı görmemiş
yalanlarla çaldın kapımı...
Çizdim dediğin bütün resimler sahte!
Besteledim dediğin tüm şarkılar kopya!
Sözler...
Birbirine yakın
çocuklar gibi aynı yurtta,
boynu bükük ve yarım kalmış sözler...
Yine yetimler yine öksüzler...
Sözler...
Bir kez olsun sus ve sadece beni dinle!
Yalnızlığımı her seferinde
yüzüme vurmak zorunda mısın?
Evet yalnızım!
Neden diye merak edip sordun mu hiç?
Sormadın!
Gel otur yanıma usulca.
Aramızda biraz mesafe kalsın.
Tenin tenime değmesin.
Sıcaklığını hissedersem
çözülür ruhumdaki buzlar.
Dur diyemem,
Keşke oyuncak olmasaydı şiirlerim elinde,
büyük harflerle incinmişliğin
uyandırdığı ismin silinseydi beynimde...
Derimi lime lime ederek işlenmiş ihanetin,
gözü kara yalnızlığımı kat kat geride bırakıyor.
Bizi birbirimizden ayıran,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!