Tetikledi tüm yaşadığım acılarımı
Beynimdeki derin depremler
Bir türlü önlenemiyor feryatlarım
Yok oldu çevremdeki dostlarım
Ben bir mayıs çocuğuyum
Düşünce bir kere cemre kanıma
Boğa gibi hırçın olurum kırlarda
Baharda serpilir gelişir gürleşirim
Sonbaharda ise ömür dönümü yaşarım
Hadi öğret bana
Sevdiğin nasıl unutulur
Ben onu bir gün bile unutmadım
Acaba o beni unutur mu?
Hadi anlat bana
Sen gün ışığı mı arıyorsun?
Bak şu karşı tepelere doğru
Işığı gördün değil mi?
Zaten biraz önce doğmuştu
Uzat elini şu acıdan mühürlenmiş gönüllere
Şevkat ve sevgi bekliyorlar değil mi?
Varım yokum hep oydu
Şimdi yalan dünya boş oldu
O varken kapımı açan çoktu
Odalarım sofralarım misafir doluydu
Şimdi herkes işinde hanesinde
Bütün kapılar kapansada üstümüze
Gökyüzüne bir dua kapısı açık kalsın
Şimdi yine ellerimiz titrek havada
Dualarımız hala asılı duruyor semada
Ham hayal
Gecelerde kolay gizlenirdi sır dolu günahlar
Ah bir konuşsaydı kireç badanalı şu duvarlar
Yazdığım şiirlerin tekmili sana
Ne olur beni biraz anlasana
Anlamanda yeter mi bilmem artık?’
Beni başkalarından biraz ayırsana
Bu işe bir çare bulmak için gideceğiz
Yoksa dert yükünden yorgun öleceğiz
Bazı yorgunluklar ne yapsan geçmiyor
Biz patikadan başka sokağı
Parantez arasında kararsızca yaşanan
Kifayetsiz aşklardan beklenenler
İki mevsim arasına sıkışmış
Kısır sulusepken yağmurlar gibidir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!