Gönlün bir yağmur damlasına
Kandığı o günden beri
Zamanla hep sorunu oldu
Ona dur geçip gitme diyemedi
Geçmişi de geri döndüremedi
Sakın yağmur olup yağma
Yerlere düşüp dağılırsın
Gökyüzü güneşi parlatmak istemez
Toprak aldığını geri vermez
Seven de kıskanır sevdiğini
Kimselere göstermek istemez
Takılma rüzgarıma Feraye
Deli rüzgarımla yol alamazsın
Benim işim belli olmaz
Fikrim karışır bakarsın
Sakin esen sabah rüzgarının sesini dinle
Sabahların kendine has bir dünyası vardır
Ilık esintilerin duyguları bir susar bir depreşir
Yıldızların gök kubbedeki sessizliğini dinle
Üstümüzden geçip gidince bahar
Belki o zalim beni birazcık anlar
Her gece ağlayarak söylerdi
Zamanın duraklarında yanımda olacağını
Hiçbir şey istediğimiz gibi olmadı
Dudakları bile durduramadı zamanı
Uzakların ışığı bu gece erkenden söndü
Yakınların umudu çoktan yok olmuştu
Vadideki gölgeler dağın eteklerine çekildi
Börtü böcek çicek göçek uyumuştu
Vadinin koynunda yalnızlık ruhlara hakim oldu
Sen benim gibi yalnız olamazsın
Mahallenin parkında bir bankta
İçinde benim dayanılmaz acılarımla
Bir başına rahat oturamazsın
Uzaklaş benden özenme bana
Sen benim bir dakikamı bile yaşayamazsın
Biz ne kadim coğrafyalar aştık
Topuğundan kan damlayan atlarla
Gök kuşağının altındaki renk cümbüşüne
Eşlik etti bütün kuşlar ürkek kanatlarla
Gece kördür yabancılaştırır acıları
Umursamaz vurdumduymaz alaycı
Açık etmez gizler çekilen sancıları
Gecelerin tek aktörü garip bir simyacı
Belli belirsiz bir siluet ürkütüyor insanları
O yürek sende oldukça beni anlayamazsın
Boşa bekleme deniz gözlüm
Yüreğin sevda görmedikçe ağlayamazsın
Sen daha benim gibi umut bağladığın
Koruyup kolladığın aşkını kaybetmedin
Daha haykırmadın yüreğinde gizlediğin aşkını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!