Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

İçinde sen olmayan bir şiir yazayım diyorum;
Aklımda yazabilecek tek bir kelime kalmıyor,
Cümleler anlamını yitiriyor, gerçekçi olmuyor,
Yazıp yazıp siliyorum, tek mısra bile dolmuyor,
Sonra sen düşüyorsun tekrar yüreğime,
Aklım kenara çekiliyor, kalbim coşuyor,

Ansızın çıkıp karşıma sana geri geldim diyordu,
Oysa ben yoktum geldiği yerde,
Ruhum yoktu bedenimde,
Uğruna terk ettiği vefasızdan dönerken geri,
Sevda dolu yüreğimi hala yaşıyor sanıyordu.

Gideceksin madem,
Durma artık sevgili,
Nasılsa sen benim olmadığım dünyada;
Sahte mutluluklarla yaşarken,
Ben sensiz dünyada ölmeye alışırım...
Sen kalbini susturup aklına uyarken,

Gideceksin madem;
Durma artık sevgili.
Nasılsa sen benim olmadığım dünyada;
Sahte mutluluklarla yaşarken,
Ben sensiz dünyada,
Ölmeye de alışırım...

Bıkmıyor usanmıyorsun,
Başka yöne bakmıyor,
Pencerenin önünden ayrılmıyorsun.
Tut ki gördün,
Sonra ne olacak?
Bil ki;

Dünyanın öbür ucuna kadar gitsem de,
Senden bir adım öteye gidemiyorum.
Çünkü sevgili;
Ya tutup aklıma geliyorsun,
Ya kalbimde saklanıyorsun.
Kısaca her nereye gitsem,

En ummadığın anda gider,
Gitmez dediğin,
En olmadık zamanda biter,
Bitmez dediğin.
Ateş, en beklenmedik yerden düşer yüreğine.
Ve sen o an kahredersin, kaybolan günlerine...

Ben sensizliği zaten yaşıyorum sevgili.
Sen bensizliği göze aldın mı onu söyle.
Ben hep yalnızdım ömrümün sahibi,
Sen hiç yalnız kaldın mı bana onu söyle...

Ben seni unuturum unutmasına da sevgili,

Sen benim;
İlk görüşte değil,
Her görüşte âşık olduğumsun.
Gideceğinden değil,
Geleceğinden korktuğumsun.
Bilirsin dayanmaz yüreğim,

Git...
Aklımı daha fazla almadan,
Ahım sende kalmadan.
Vakit çok geç olmadan git...
Gözlerim yaş dolmadan,
Betim benzim solmadan,