Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Sen gittin ya,
Ardından gelenler olacaktır.
Beni unuttuğunu sanıp aldananlar olacaktır.
Yerimi doldurmak için çalışanlar olacaktır.
Sen onlara uyma sevgili,
Yoksa kalbim senden de hesap soracaktır.

Sen giderken,
Güneş bile bana küsmüştü,
Gökten iki yıldız,
O anda yere düşmüştü,
Sevmiyorum deyişin var ya;
Beni nasıl da üzmüştü,

Bu kalbin çalanı sen,
Çaldıranı ben oldum,
Bu hasretin sebebi sen,
Çekeni ise ben oldum.
Kaçan hep sendin sevgili,
Yakalanan ise ben oldum,

Sen benim sevdiğim,
Her daim özlediğimsin,
Avuçlarım duada beklediğim,
Yolunu gözlediğimsin.
Yanındayken dahi doyamadığım,
Aşkımı tek söylediğimsin.

Kalbimin üzerine son kürek toprağı attım, onu yerin dibine gömdüm.
Ben böyle sevdalı kalbi, öncesinde ne duydum, ne de gördüm.
Git sevgili, ardına dahi bakma, olur da acırsan gidemezsin.
Beni düşünme ki, gittiğin gönül de senin kıymetini bilsin.
Zira aklı başkasında olanlar, bal olsa tat vermiyor, bunu bilesin.

Ey sevgili,
Sen tek bir buse ile kalbimi yaktın,
Ben de tuttum onu, ellerine bıraktım.
Şimdi;
İster tut elinde, avuçlarını yaksın,
İstersen at, başkaları kapsın,

Seni soruyorlar susuyorum.
İyi demeye dilim,
Kötü demeye kalbim razı gelmiyor...

Güzelliğin gözümü alsa da,
Aklım yaptıklarını almıyor.
Kulaklarım sesini duysa da,
Kalbim sana inanmıyor.

Söz dediğin nedir ki,
Bana sürekli sus dersin.
Mühim olan manadır,
Benden iyi bilirsin.
O manaya varırsan,
Susmak ta çok şey anlatır.

Sana yaklaştığımda kalbimin atışını,
Ta içinde hissediyorsan,
Kalbim sende demektir.
Sana düşen;
Ya kalbimi geri vermek,
Veya beni de yüreğine kabul etmektir.