Celal Bahar Şiirleri - Şair Celal Bahar

Bazen ayrılmak öylesine zor gelir ki,
Her şeyi göze alıp ta kalsam dersin.
Ardından bir güç seni öylesine iter ki,
Bir yaprak gibi savrulup ta gidersin.

Bazen yaşamak öylesine ağır gelir ki,

Geldiğin gibi oldu gidişin de,
Çat kapı, sorgusuz, sualsiz...
Ne yüreğime girerken müsaade istedin,
Ne benden giderken bittiğini söyledin,
Ne sesimi duydun ne kalbimi dinledin,
Geldiğin gibi oldu yani gidişin de,

Geldin ya;
Ne getirdiğin önemli değil.
Şu an en çok istediğim şeydi seni görmek.
En çok istediğim şeydi varlığını bilmek.
Gönülden bir duanı almak,
Avucundan bir damla suyuna kanmak.

Haftalar ayları kovaladı gönlümde, aylar yılları.
Yaprak yaprak döküldü, kurudu ömrümün dalları.
Talan oldu, kalmadı ki gönül sarayımın bağları.
Ben gidiyorum sevgili, senin olsun dünyanın malları.

Bir ömür sürdüm, gelen hep gideni arattı.

Ne zaman bana gelsen ben kendimden geçiyorum,
Ve ne zaman kendime gelsem, sen benden geçiyorsun.
Ne sen anladın halimden, ne ben silebildim seni kalbimden,
Kaç defa nasip değilmiş dedim,
Ama hep nasibim ol diye kapına geldim.

Ey peri, sana doğmayan güneşi ben neyleyim.
Senin için söylenmeyen türküyü neden dinleyim.
Toprak gibi sarmayacaksan bağrına, ben nasıl öleyim.
Ey sevgili, artık gel, gel ki gül yüzünü göreyim.

Senin tenine değmeyen yağmur, toprağa can verir mi?

Ellerinde şifa var ama
Sen yine de dokunma yarama.
Derdimin dermanı sendedir ama
Sen yine de sokulma yanıma.
Gideceksin çünkü...
Tıpkı ansızın geldiğin gibi,

Her gece uykularımı bölen sevgili,
Yokluğun ne acı,
Hazretin ne zor görmez misin?
Her sabah ismini haykırarak uyandığım sevgili,
Biraz olsun merhamet edip,
Beni görmeye gelmez misin?

Henüz gelmeden gönlüme girenim,
Daha görmeden yüreğime düşenim,
Kollarıma almadan kokusunu çektiğim,
Gel artık, gel benim hasretle beklediğim.

Her halin güzeldir bana,

Gel sevgili; gel de birbirimize kol kanat gerelim,
Hayat kısa, kalan kısmında omuz omuza verelim.
Gel sevgili; geçen günler cepten değil ömürden,
Çok şey değil bir buse isterim sadece gönülden.

Gel sevgili; gel de derde kedere veda edelim,