Toplum için doğruluk,
Modası geçmez değer,
Eğri belasın bulur,
Doğru olursan eğer.
Dert etme bunu boşa,
Selam verme kargaya,
Başın beladan çıkmaz.
Seni atar belaya,
Kendisini hiç atmaz.
Şahine ver selamı,
Oturup dinledim, gönül sesimi,
Kimseye demedim, ben hevesimi,
Tek başıma çektim bütün yasımı,
Hem söyledim, hem herkesi dinledim!
Gönül büyümüyor, kalıyor çocuk,
Dert üstüne dert gelince,
Nasıl gülsün, yüzüm dostum?
Dertler sırtıma kalınca,
Neyi görsün gözüm dostum?
Vaadler hiç gelmeyince,
Kadir Mevla’m senden bir dileğim var,
Rızkım helalinden yeterli olsun.
Bütün işlerimde olsun ki karar,
Sapmasın harama, doğruyu bulsun.
Zengin eyleyesin beni lütfunla,
Küçük kızını da basıp bağrına,
Yavrularım, diye diye ağladı.
Kimse kulak asmıyor ki çağrına,
Feryadı, figanı, yürek dağladı.
Ailesi, rahat etsin niyeti,
Çaresizlik ne demek, ancak yaşayan bilir,
İşin bir ters gitti mi, dert üstüne dert gelir,
Nerde bir dert var ise gelir de seni bulur,
Güvendiğin dağlara karlar yağıyor dostum!
Ne sesin çıkartırlar, ne de sözün dinlerler,
Okudukça cahilliğim anladım,
Bilmediğim ne kadar konu varmış.
Bilgim arttı, fakat ben hiç kanmadım,
Meğer dünya bize ne kadar darmış.
Herkes çalıyorken ayrı bir telden,
Hayat elimdeki bir kitap gibi,
Okudum, okudum bitmek bilmedi.
Ne çok öğrendim de, eksiğim çoktu,
Çevirdim sayfayı, sonu gelmedi.
Açtım sayfaları baktım yaprağa,
Bir selam verseydin, bana gelseydin,
Hasret giderirdik, belki arada!
Gelip’te yüzüme bir kez gülseydin,
Bu gidişle eremem ki murada!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!