Burhan Güler Şiirleri - Şair Burhan Güler

Aşk, Bir Direniştir Bazen

Bir kente girdim, adınla başlıyor bütün sokaklar.
Bir rüzgâr esti — saçlarının kokusu karıştı taşlara.
Yalnızlık dedikleri, senin susuşunun yankısıdır biraz,
Bir de benim yoksul kalbim, seni beklerken üşür her akşam.

Aşkın Geometrisi

Bir masa var içimde,
dört ayağı da sen.
Üstünde bir boşluk duruyor,
adını unutan bir boşluk.

aşk ve direniş

Bir şehrin kalbinde buluştuk,
duvarlar suskundu, ellerimiz değil.
Senin gözlerin bir yürüyüştü,
benim sözlerim bir bildiri gibi yanardı dudaklarımda.

“Aynı Yaranın İki Yankısı”

Ahmet,
biz aynı yaradan kanadık seninle,
birimiz sözcükle,
birimiz sazla direndik karanlığa.

Ayrılığa Rağmen

ben seni unutmam,
bu şehrin bütün ışıkları sönse de...
çünkü her karanlıkta senin yüzün var,
her köşe başında bir hatıran pusuya yatmış.

“Ardında Sıra"

gittin.
ekranda son yeşil ışığın sönmesiyle
bitti bütün cümleler.

“Sana Sığmayan Şiir”

Kaç şiirle anlatılır bendeki yerin
Kaç cümle devirdim biliyor musun
Bir tek gülüşünü anlatmaya
Ama her kelime eksik kaldı

Beni Anlamıyorlar

Beni anlamıyorlar,
çünkü sessizliğimi taşımıyor dilleri.
Ben konuşsam,
bir ırmak susar belki,

çocuk gözüyle,
sana olan dokunuşum,
çocuk sevincidir,
sana olan tutkunluğum.
memleket özlemisin,
yüreğimdeki yangına

Çünkü Susarsam Yok Olurum

Bir sokağın köşesinde unuttum kendimi,
adımı çağıran olmadı.
Bir yanım çocuk kaldı hâlâ,
bir yanım çoktan toprağa karıştı.