Boğaç Yüzgül Şiirleri - Şair Boğaç Yüzgül

Uçsuz bucaksız bir başlangıç seninkisi,
Gözyaşı pınarlarının derinlerinden de öte…
Göz alabildiğine
ve uzaklardan yankılanan bir sesleniş…

Gün doğusu

Kendime geçiyor hükmüm
Bak önümde eğiliyorum
Kendi çiçeklerimle
Aksimi izliyorum ıslak bir aynada
Suda taksimi geçiliyor umutlarımın
Mayhoş bir seyir bu

Bir mektup yazıyorum
Yanıtsız
Kanıtsız isnatlarla dolu mektuplara karşı
Öfkeli satırlardan arınmış
ve hatıraları unutturan...

Ben Anadolu’da taşra muhabiriyken
ve yerel
ve küçük bir gazetedeyken;
Sen sözcüsüydün Parlamento Muhabirleri Derneği’nin…
Sonra terfi edip, bakanlıklarda haber toplarken ben,
Cumhurbaşkanı ile gezilere katıldın

Durdurulmuş beyhude arayıların arkasına sığınılmışlıklar
Durdurulmuş tüm ırmakların coşkun kaya dövüşleri
ve geriye kurulmuş saatlerin zemberek boşalışları…
Sırtı dönük mum ışıklarında soruyorum karanlıkrların sorulmamış sorularını
Yasaklanmayışların tüm yasaklarını yasaklıyorum
ve özenle saklıyorum tüm aksak yasak tariflerini…

Sağı solu belli olmayan bir girdabın ortasında
ve elbebek
ve gülbebek büyütülmüş bir boşvermişlik
ve kelebek kanatalrıyla örtülmüş
ve ezberlenmiş bir doğaçlama
ve saçmalana saçmalana

Okul sıraları boyunca baş harflerini yazdığımız isimlerle yaşattık kavgamızı
ve simlerle süsledik sevgisizliği duyunca
ve sırf sevdalarımızı kaybetmemek için
ve karnımız doyunca açarlı unutmamak adına
ve kaçtık tüm kaçışlardan…

Karatahta yazılarından çok uzağız artık
Tahta sıralarda bıraktığımız gibi kalmadı hiçbir şey…
Teneşir pakladı tebeşir tozlarını
Son kozlarını oynayan hayat değil insanlar
Suskunluk pakladı suçlarını
ve kıçlarını dönüp kaçtılar kendilerinden

Parmak ucumla dokunuyorum
Hissettirmeden
Hissederek izliyorum
ve parmak uçlarında yürüyorum sevdama…

Senden alıntı duyguların ifadesi

Rakı içiyoruz
ve orakla biçiyoruz hala
ve mahsulümüzü
ve ekinimizi
ve kinimizi kuma
ve toprağa gömdük ve lokuma döndü kalbımız…