Boğaç Yüzgül Şiirleri - Şair Boğaç Yüzgül

Bilirsin
Gerçektir, senin gerçeğin
ve yolunu kesmeyecektir artık
ve tutku dolu bir bakış
ve O’nun gözlerine akış rastlamayacaktır bir daha
ve o rüzgar esmeyecektir

Yıllar geçip gidivermişti

Çok rüzgarlarda dolandı durdu gönlüm

Hepsi de esmiş, estirmişti

Bugün baların ilk günü,
Kaharın bitişinin ertesi
Yapraklarda özlemin ve rüzgarlarla sarıyorsun
Nefes alışıma ve tüm bedenime doluyorsun
Cıvıl cıval güneş gözlerin,
Ve masmavi doygularla kaplıyorsun içimi, her yanımı…

Hüzün yaprakları süzülüyor
Gökyüzünün derin damlaları arasında
Güzün soğuk güneşi alıyor gözümü
Gözün özlemim, sarhoşluğum
Seraplarla dolu şarap mahzenleri
Feryat figan kadehler

Evet sen sadece ve sadece benim denizim ol,

Ama bizim denizimiz de ol,

İkimizin denizi;

Sen benim ilk ve tek denizimsin

Aşk yolunda sürdüğüm tek izimsin

Evet, ilk sensin;

Uzak kumsallar çağırıyor seni bana

Hırçın dalgalar bağırıyor ismini

Tarçın renkli yapraklardan damlıyor aşk reçineleri

İnci taneleri gibi
ve sıra sıra düşünüyorum
ve sevgimi diziyorum gönül ipine önce
ve aşkını
ve merhametini
ve şefkatini

Susarsın,

Hep susansın;

Susuzluktur sessizliğin;

Işık oyunu yaşantı parçacıklarında
ve umut tomurcuklarında
ve oyuncaklarında kendini bulan çocuklar gibi
ve karmakarışık renklere bulanıyoruz...
Dolanıyoruz kendi eksenimizde
ve ekseriyette mazi yapışıyor yakamıza