Umut bulutlarının serpintileri ıslattı
Tükenmişlikten kurumuştu çorak tarlalarını gönüllerin
Yağdı, taştı;
Bütün ışıklarını kapatsa da gökyüzü…
Güneşini mesela, bulutlar arkasına saklasa da,
Ya da ne bileyim, yıldızlar,astroidler;
Mutlu olmak için inandın
ve hayatının kalanına
ve kabul ettin
Masmavi sevgi çiçekleri doğdurdun gönlüme…
Dalgalı saçlarına taç yapılası çiçekler…
Her biri deniz çiçekleri…
Diren ey can
Bil ki heyecan olacak seni sevindiren
Sevdiren sensin kendini
Diren canla başla
Başlayandır sevgiye aşk edindiren
Diren kaçma
Dolmayı bekliyor önümde duran iki boş bade,
Sade ve susuz içmeye başlamış bile benden önce hayat
Boşuna yetişmeye çabalamak
Çorak bir tarlayı çapalamak gibi onnula didişmek
Dolduruyor kadehleri arka arkaya
Kendisini dolduruyor filikaya atlarcasına
Dönenceleri sayıyorum fırtınaların boşluklarında
Ne hoş bir hissediş bu
Esintili farkedilişler
Kesintili zamana inat, yakarış yağmurları
Sağanaklarımdır duygularım
Sellere kapılan kalplere akar dururum
Bıraktı güneşi yerli yerinde
ve kuraktı gökyüzü
ve değerli
ve yolculuk günü berraklığına bulandı
ve yine o şarkı diline dolandı…
Emek akşamlarında açtı ilk baharım
O sene
ve bir sonraki
ve bir sonraki
ve bir sonraki seneydi
ve yol boyu




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!