Boğaç Yüzgül Şiirleri - Şair Boğaç Yüzgül

Boğaç Yüzgül

Atları vardı
Safkan
Dört nala koşan
Bir de çiftliği İzmir’de
ve alabildiğine uzanan…

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

AY DAMLIYOR


Ay damlıyor gökyüzüne,
Duyulmuyor şıpırtısı…
Ölçüsüz…

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül


Bekleyişin hüzünlendi gözlerimde

Eriyişin hayalimden

Silindi, gitti gözyaşların

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Aynı beste, farkrlı duygular
Bir kitap ayracı gibi tınlıyor notalar
Her biri kaldığı yerde yeni bir başlangıca
Aldığı kadar gözyaşı döktürerek sızlıyor
Gökyüzü bile güneşini buluttan gizliyor…

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Seni her ardımda bıraktığımda
kala kalıyorum hayata bir başıma…
Gözlerine baktığımda can buluyor kanım…
Biliyorum;
Sensiz de soulk alıyor
ve veriyorum; sessiz

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül


Hiç uzaklaşmadım hatırandan
Sözcüklere dökemeim belki
Sökemedim ama anılarımdan
Yeterince gözyaşı da dökemedim
Beterince acılar yaşamandan korktum aslında

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Son ufuk seyri bu,
Son bakış, talihimize;
Tarihimize not düşümüyor ayrılık;
Yine beraberce,
Yine birlikte…

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Bahar yağdı karlı topraklar üzerine
ve gruptan ayrıldı güneş ufku umursamadan
ve henüz benliğini kaybetmemiş sular boyu
ve koyu renkli bir alaca karanlık
ve yaprak hışırtısı ile bestelenmiş bir matem
ve güler yüzlü

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Batık gemi dalışlarındayız sanki
ve çatık kaşlarla
ve atık duygularla arıyoruz ümitlerimizi
ve katık bulamadığımız ekmeğimizi
ve uzattık
ve uzattıkça da uzaklaştı ulaşılmazlık

Devamını Oku
Boğaç Yüzgül

Bir garip oğlancık var
Elleri fırça tutan
Kalbinde tek O’nun sevgisi
İşliyordu nakış gibi
Renkleri desenleri…

Devamını Oku