Boğaç Yüzgül Şiirleri - Şair Boğaç Yüzgül

Dün bulutların arasındaydın,
Gün batıyordu, sen batıoyrdun…
Dün seni getirdi, sen beni getirdin…
Sen beni getirdin,
Baştan bir ben yarattın
Dünün yokluğuun mumla arattın

Geri dönme bir daha
Öte beri uğruna kendi ışığında sönme
Yetinme sensizlikle
Öteden beri varolanı yitirme…

Geri dönme bir daha

Sevimli
ve güleç yüzlü
ve masum
ve suçlu
ve asık suratlı bir armoni gecesi…

yEDİVERİNİ

Ya ılık rüzgarlar yakıp götürecek seni
Ya akıntılarda kaskatı ve atı üstünde dört nala giderken
ve erken varmak için suay ve çamura aldırmayan bir inançla koşturacaksın
Yazılarda kalacaksın belki
ve yarınını göremeden
Kazılarda bile bulunamayacak derinlerde kalacak hatıran

Gülefşan bir mutluluk okunuyor ufuklarda,
Bizi aşan;
Seni,beni; herkesi…
Her yerde bir gül kokusu…
Demet demet bir umut dokusu…
Gül yüzlü bir sema serpiştirilmiş sanki,

Gülümse,
Biraz gülümse;
Derdin ölümse,
Ölürsün…
En azından şu anı benimse…
Bıktığın dilimse,

şumdu ve şu anda sadece
taş kaldırımlı sokak kalmış aklımda...
Sokağın sonundaki park
ve o kparka yağan ilk yağmur
ve iliklerine kadar ıslanmış iki insan...

Yanlızlığa can atan yalnız rıhtımlara yanaşıyor
ve yalnız dalgalara sırnaşıyor
ve yaldız boyalı kayıklarda çekiliyor kürekler ve ayrı ayrı çıkılan sandal sefaları
ve hasret cefaları kucaklıyor
ve defalarca taştan taşa vurulmuş zihin jimnastikleri dolduruyor kesemizi…

Hatıra Defteri

Hatırlanmayan hatıralar defterine düşülmüş

ve düşünülmüş fikir ayrılıkları üşüşmüş zihin bulanıklıklarına