Bilal Karaman Şiirleri - Şair Bilal Karaman

Hayali cemalinle sınanıyorum her gece
Kalbime nakş olan çehren
Sonsuzluğudur tutkunluğumun

Çağın aşklarına meydan okuyan sevmişliğim
Gülümseyen gözlerini

Suçlarla anılacaksam
Her günah üstümde kalacaksa
Sen ben de kalma

Mesela,
Hiroşima ya atılan bomba

Venüs’ü kaldıran ay görümü
Koynunda güvercin yüreği atar
Bir gönül kopar bağırdan
Bilmeceler utangaç
Kanat çarpar kafesine
Kendini yitirdiğin

Can ciğer kadim dostum ilk göz ağrım sultanım
Azıcık ayrı düşsem sanıyom dünyam yarım
Ne kadar şanslıymışım ne kadar bahtiyarım
Kimliğimde mühürsün, alnımda yazı Sivas
Anadolu yıldızı Selçuklu kızı Sivas

Bana bugün de anlat
Seni anlat

Göklerinin maviliğini
Dalgalarının derinliğini
Rüzgârının serinliğini anlat

Bakınca saksılardaki bahara
Aklımdan sen geçersin
Kah pencere önünde kah balkon kenarında
Kapatıp gözlerimi, açarım göğsümü
Güneş beni seyreder bütün hikayesiyle
Tozlanmış hayalinin arkasında

Önce kuşlar telaşlanır
Sonra deniz susar, Ay düşer kıyılara
Zaman zaferini kutlamaya durur
İşte o an sen gelirsin aklıma
Yalnızlıkla biten şarkılar çörekler
Dudaklarımdan gözlerimin daldığı uzaklara

Aklımdasın Kurşun gibi

Baharı kışta gördüğüm
Saçlarına taç ördüğüm
Gel de çözülsün kördüğüm
Aklımdasın kurşun gibi

Ele minnet eyleme kendin kendinle
Gel seninim başım gözüm üstüne
Yaşadığın her ne varsa geçmişte
Sil seninim başım gözüm üstüne

Mamur eyle zemherimi tipimi

Yine ayaktayız
Gecenin uykuları kaldırımlara
Lav ettiği geç saatte

Endişe kirece dönüşürken
Korkularımı öldürüyor ayak seslerin