Bilal Karaman Şiirleri - Şair Bilal Karaman

Saçının teline kurban olduğum
Can diyerek sevdim haberin yoktu
Göçebe dünyamda huzur bulduğum
Han diyerek sevdim haberin yoktu

Kâbuslara esir geceyi boğan

ELMAYI ÇÜRÜTÜRKEN MUTLUDUR KURT
ELMA ÇÜRÜYÜNCE NE YERİ KALIR NE DE YURT...Bilal KARAMAN

Ve siyah bir bulut çöktü şehrinin üstüne
Akasyalar titredi
Kopartıldı çiçekler, bir yürek cesareti vuruldu
Kundaklanmış her umut sitemdi ardımda
Güneşime karlar düştü
Soğuklardan geliyorum yıldızları üşüten soğuklardan

Gurbet Akşamları
Gurbet akşamlarına, düşünce
Özlem kokulu zifiri yalnızlıklar
Hasret içinde, hasret kaldığın,
Utangaç bakışlarına Bir sis iner…
Yavaş, yavaş için sızlar

Gözlerinin gülüşünü
Hayal dünyama astığım
Odam seni ağırlıyor
Terin kokuyor yastığım …….

Vakit tam da bu vakit

En koyusundan dem
İnce belli keklik gelin lazım
Buharı üstünde sınırsız semaver
Bir de sen

Toprağı eritip makineler yapıyor
Telleri konuşturuyor
Demirleri uçurtuyoruz

Yetmiyor
Ruhumuzu parmaklarımıza teslim ediyor

Hani

Kahve gözlerine kurban olduğum
Ak göğsünde çifte güllerin hani
Gündüz hayalimde gece düşümde
Sardığım incecik bellerin hani

Tarayıp zülfünü ver yele karşı
Aşkın düğümünü çöz ellerinle
Bahar saçlarında çiçekler açsın
Üşütme içimi buz ellerinle

Endamın aklımda sevda perisi

Kahverengiydi saçları
sümbül salkım omuzlarına inerdi
Çakır düşler balkon kâffe de işlenir
Pembe tebessümleriyle
Aşk parlardı gözlerinde