Bilal Aykanat Şiirleri - Şair Bilal Aykanat

Yüreğimin kaldırımlarında sabahlar sarhoş aklım
Üstüne güneş gibi doğardı güzel bir çehre
Gözlerim karardı belki
Güneşim söndü ya da
Bulutlara kadar uzanan kargılar
Uçlarında ihanetin zehriyle

Sönmesin alevlerim, donmasın uzuvlarım,
Bitmesin kalemlerim, kelamlarım kullarım,
Dönmesin alemlerim, meramlarım yollarım,
Zalime engelim, uzar mazluma kollarım,
Sağdan başlarım ama acımam hiç sollarım,
Seyyale mi zamanım, uçar gider anlarım,

Gülmek bir yana, ağlamak bir
Kargaşanın iki sesi
Zalim aleme hakimdir
Akıl cinnetin necesi

Efkarlı gecelerin sabahı vardır

Geceler süzülmek içindir dalgalı hisler deryasında
Kurtulmak işkenceye devam
Boğulmaksa kurtuluştur

Geceler yüzmek içindir mehtaplı düşler gölgesinde
Karanlıktan olmak davam

Herkes uyuyor, bir ben ayaktayım,
Soğuk sokakta, bu boğuk sabahta.
Dünya dönüyor, bense dalmaktayım,
Zaman akmakta, bu donuk sabahta.

Gafletten kaçılmıyor şu koca alemde,
Suyu ısınıyor herkesin, yalnızlık demde,
Bir anda,
Açıkta kalsam,
Duygularım inimdir.

Aç kapılarını bana ey güzel
Pencerelerinden seyret beni
Tut elimden sen ey güzel
Koridorlarında koştur beni

Duy dilimden de ey güzel

Ne bir mana, ne bir his,
Yolum kayıp, önüm sis.
Zihin ve gönül bomboş,
Kalem kırık, kağıt pis.

Durakladım bu ara.

Geceye sevdalıyım
Karanlığı seviyorum
Çünkü herkes gösterirken halini
Ben saklamak istiyorum
Herkes görmek peşinde her şeyi
Ben bir ışık görüyorum

Ahını alırlar mazlumların
Ama ödünç olarak
Ödeyecekler bugün yarın
Hem de kahrolarak

Zalime hüküm verilecek günler yakın