Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Sensizlik yurdunda nasıl yaşarım,
Yokluğun sinemi yakıp dururken.
Başka bir âleme nasıl bakarım;
Sevdan yüreğime akıp dururken.

Kaderin rüzgârı savurur beni,

Sen hiç görmezmisin dakikalarca,
Mehtabım diyerek seni seyrettim.
Gönlüme dur dedim aylar boyunca;
Mihmanım diyerek seni seyrettim.

Aşkınla tutuştu divane gönlüm,

Divane gönlüme anlatamadım,
Hep seni arıyor seni soruyor.
Ne yapsam ne etsem avutamadım;
Hep seni arıyor seni soruyor.

Dünyanın azılı nehirlerinde,

Unuturmuş sevenler, zaman sonra diyorlar,
Unutmadım diyorum, neden inanmıyorlar,
Yüreğimde büyüyen sevdamı bilmiyorlar,
Sevip de unutanlar, bende sevdim demesin.

Sevmek güzel bir şeydir, sevmesini bilirsen,

Yenik düştüm sevdama ben,
Ondan sevdim sevdiğimi.
Sevdalım hor gördü beni;
Aldı gitti benden beni.

Ağlarım ben zaman zaman,

Sevdanın peşinden koştukça kalbim,
Yârenin aşkıyla coştukça kalbim,
Böyle bir sevdaya düştükçe kalbim,
Yanıp yanıp yine tutuşur gider.

Dolaşır çöllerde kervanı yüklü,

Sana derim sana cananım benim,
Tutulma sevdanın tuzağına sen.
Budur benim senden bir tek dileğim;
Tutulma sevdanın tuzağına sen.

Sevda canavardır söker kalbini,

Kaç yıl oldu göremiyom yüzünü,
Yandırdın hasrete sönebilmiyom.
Çok özledim kahverengi gözünü;
Razı gelmez diye dönebilmiyom.

Yalvardım yakardım derdimi döktüm,

Sen gittin gideli ismin dilimden,
Düşmedi düşmüyor, sevda çiçeğim.
Sana olan aşkım yörüngesinden;
Şaşmadı şaşmıyor, sevda çiçeğim.

Hasretin büyüyor geçtikçe zaman,

Aramaz sevdalım, aramaz beni,
Demek sevda bitti, sevdalı değil.
Elden el âlemden soramaz beni;
Demek sevda bitti, sevdalı değil.

Ben yari bilirdim, sözlerinde mert,